Er zijn zo van die leuke dingen in het leven. Kleinigheden die mskes hart verwarmen als een theelichtje in een postuurke.
 
Toen mske vorige zaterdag die Halloween dingetjes wou hebben, stond ze er op dat ze niet kitcherig waren en dat je er een lichtje kon in zetten omdat volgens de overlevering het een oorspronkelijk Keltisch lichtfeest was.
 
Ze waren dan ook bij enkele winkels in Leuven en in Aarschot geweest, maar overal overheerste Kerstmis al, zodat mske maar één enkel spookje vond dat haar kon vertederen.
 
Daarnet gaat Slow naar de bank, de post, de ziekenkas en nog zo ’t één en ’t ander interessant waar ze een mens mee aan de waggel houden en hij komt thuis en zegt: “nu ga je blij zijn” en hij geeft mske twee pakjes, in bruin papier verpakt. Twee schattige stenen pompoenekes. Hier uit de stad … in de verfwinkel! Je moet het maar weten hé …