Bij deze snijden we een vers chapiter aan, over een snotneus en een vakantie. En we overleggen of we alles ineens gaan vertellen of ook in stukken en brokken. Hum? We zien wel, als het te lang wordt stoppen we efkes om te ademen.

Enkele jaren terug, ergens tussen nu en lang geleden, gingen Ex en mske met de Adria op vakantie. De Adria was er een voor 6 personen en dat was best aangenaam om met het ding in de sneeuw te gaan staan op een wei in Oostenrijk en daar dan dagelijks de sport te beoefenen. Natuurlijk waren ze daar niet alleen, er kwamen nog andere sporters van andere verenigingen.

En met hen ging een koppel mee, jullie weten wel, die vrouw met haar twee baarmoeders en haar man. Op de koop toe ging haar zoontje mee, een ongelooflijk etterke.

Onderweg kregen die mensen een serieuze panne aan hun caravan en lieten het ding terug naar België slepen en ze kregen een caravannetje van een ander in bruikleen, een klein eierdopke, net groot genoeg om in te slapen. Dus beslisten Ex en mske dat die mensen bij hen in de caravan konden komen eten.

’s Morgens sprongen Ex en mske uit bed, trokken de electrogeengroep in gang zodat de koffie kon doorlopen terwijl zij buiten de eerste dagelijkse bezigheden konden gaan doen. Nadien gingen ze ontbijten en ze zaten op die knul te wachten die maar niet kwam. En dus ergerde mske zich want ze kon haar tafel niet afruimen en daar heeft ze een hekel aan; eerst alles aan de kant en dan pas …

Maar de moeder zei dat het kind toch tijd moest hebben om wakker te worden.

De derde morgen had mske er genoeg van en ze zei dat ze hem eens tijd ging geven om wakker te worden! Lag dat verdomd geval gewoon in bed naar Free Willy te kijken. En toppunt van al, die TV die werkte dan nog op mskes electrogeengroep. En mske zei iets over vakantie voor iedereen maar ze zag dat hem dat niet interesseerde.

De volgende morgen, terwijl ze bezig waren, ging mske af en toe in de caravan kijken naar de koffie en toen die klaar was, zette ze de groep af! Onmiddellijk kwam die $ù#µ£^§ aangelopen en zei: “Jullie zijn µ$^ù&#§ç” en hij ziedde van woede.

Maar mske zei: “je was verwittigd, ik laat niet over me lopen en als je niet beleefd goeiemorgen kan zeggen, kan je in je pyjama in de sneeuw blijven staan.”

Wordt vervolgd …