Muizen … in het algemeen of beter, de muizen in mskes leven.
 
De eersten waren volgens moe ratten, ratten die achter de lambrisering van het huis in L. rondliepen, maar mske had een goed geweten en heeft de beesten nooit gehoord, nooit gezien, misschien zaten ze enkel in moe’s hoofd.
 
De volgende was die in H., die een gans brood langs binnen had leeggegeten. mske was 7 en was naar de bakker gemoeten en toen ze terug thuis kwam, bleek dat het heel verse, nog lauwe, brood langs binnen opgegeten was en spurtte moe naar de bakker en toonde het brood en kreeg prompt een ander. Zonder in detail te treden kunnen we zeggen, zeker te zijn dat er nooit een muis een poot in dat brood gezet heeft, zeker geen tandje.
 
Nog later dan in O. wandelden twee jonge veldmuiskes, dollekes, gewoon in de veranda naar binnen wat moe een kreet deed slaken en mske haalde haar schouders op en greep de beesten en zette ze in een bokaal. Ze was 14 en hoogst verbolgen dat moe de bokaal greep en de beestjes door het wc sjaste. Had mske dat geweten had ze ze gewoon terug buiten gezet.
 
En toen bleef het lange tijd stil aan het muizenfront. Tot ze gehuwd was en in haar eigen huis ging wonen. De meubels stonden nog niet goed en Zoneke had een stuk chocolade op de tafel laten liggen waar later tandjes in stonden. Even een kleine interventie en het probleem was opgelost.
 
Maar toen kwam het Wat-was huis! Een oud boerendoeningske omgeven door veld en een boer. En elke winter kwamen die beesten binnen. En Zus ging tegen het plafond als ze zo een onverwachte ontmoeting had. En Zus vertelde heldhaftige verhalen over haar vader die een muis met een vork had doodgestoken en over haar vader die een muis met het loodjesgeweer had geveld. Waarschijnlijk had Zus een held nodig die deze meute vijanden kon weerstaan want geen van beide verhalen was waar. In het eerste geval had Zus de muis in de keuken zien lopen en had ze gekrest en Ex was op dat ogenblik net in de keuken spek aan het bakken en kwam met de spekvork in de hand in de living zeggen dat hij de muis gedood had. Maar dat was enkel voor haar zielerust, hij had het beest zelfs niet gezien. De tweede keer was de muis wel door Ex gedood maar in samenwerking met Machoechel.
 
En dan was er Machoechel. Een fantastische muizenvanger die de muizen steeds als geschenk aan mskes voeten kwam leggen. Steeds? Als ze zin had om ze te doden, anders niet, want dan zat ze daarmee te spelen tot iedereen op van de zenuwen brulde van: “Machoechel, sadist!” Soms bracht ze veldmuizen mee naar binnen en liet ze los, maar dollekes blijven niet binnen.
 
Het ergste van het ergste van het ergste dat ze ooit deed was een verschrikkelijk ongelooflijke daad.
 
Indertijd dat Zus en Zoneke nog vóór Ex en mske opstonden, dus dat is heel lang geleden, hoorde mske een door merg en been dringende giiiiiiiiiiiiiiiii-iiiiiiiiiiiiiiiii-iiiiiiiiiiiiiiiii-iiiiiiiiiiiiiiiiil. mske schoot uit bed en stormde naar beneden en vond een boze Zus en een nog bozer Zoneke en ze gaven beiden tegelijkertijd commentaar. Dat ging zo:

^Kijk_Beikes,^wat_ocharme^die_die^kat_muis.^gedaan_Dat^heeft._vind^En_ik^ik_nu^ben

 
_niet^daar_mooi^zonder_van^zien_Machoechel^gaan_zie.^op_Hoe^zitten !_vies !

En mske keek naar wat ze alletwee aanwezen. De achterpoot met bil van een muis op mskes gewone plaats in de zetel. Zus is zich onmiddellijk gaan wassen en herkleden en Zoneke had eens geen honger.