Gisteravond, relatief laat ging de telefoon. De huisdokter! Hij wou maar even melden dat mske geen ijzerpillekes meer moest nemen … … … en wat de spiezializme in Tienen nu gezegd? En mske zei dat ze daar niet naartoe ging, pas eind april, 6 maand tussen twee spiezializme bezoeken in. En de dokter zei dat het verstandiger zou zijn om nu al te gaan gezien … En mske zei: “jaja” maar dacht heel andere dingen.
 
Wat dacht mske dan?
 

  • Toen ik je hulp vroeg, stuurde je me met een kluitje in het riet, net als iedereen.
  • Als ik zelf beslis hoe ik het oplos, kom je me betuttelen, net als iedereen.
  • Als ik mijn beslissing kenbaar maak, tracht je me het gevoel te geven of ik een idioot ben, net als iedereen.
  • Weet jij wat jij kan? Net als iedereen?
  • Juist! Net als iedereen!
     
    En mske is helemaal niet geërgerd hierdoor; dat heeft ze de laatste maanden geleerd. “Jaja” zeggen en haar zin doen en uiteindelijk zien dat ze daarmee het verste komt.