Het is eigenaardig hoe de dingen die je wil vertellen een eigen draad gaan volgen. Deze morgen had ik iets in gedachten en als je het afgewerkte product dan leest, staat er iets heel anders. Iets meer gericht en meer terzake. Maar datgene wat ik eerst wou schrijven heeft toch ook zijn belang.

Het lijkt alsof in dit land de onnozelen, die mogen werken en betalen, helemaal geen rechten hebben, want zomaar efkes bij een zottin binnenwippen en zeggen: “stop ermee” dàt kan niet”. Meer blauw op straat? Goed hé! Voor de veiligheid van die zelfde onnozele burger? Vergeet het! Denk maar aan de idiote boetes voor het “niet dragen van de gordel”. Met wie zijn leven speelt een niet-drager-van-de-gordel? Toch met het zijne!

Maar iemand die belet dat mensen met “een ding” slapen, dat zijn eigenlijk de gevaarlijken. Want dat zijn moordenaars door egoïsme. En dàt heeft mske zich pas gerealiseerd door het verhaal over de vrouw-die-niet-alleen-thuis-was en ook wat door de tweede week van het paasverlof en de week daarna.

Soms denkt ze wel dat het misschien beter zou zijn om toch het nummer te veranderen en er persoonlijk acht op te slaan dat ze allemaal, maar dan ook allemaal, dat nummer veranderen.