De eerste keer dat mske er mee te maken kreeg was de kidnapping van Zus door moe. Toen kreeg mske rare gedachten over het hoe en waarom van hier rond te lopen.
De dokter weet het aan een beginnende menopauze, al noemde mske het fenomeen gewoon “moe”. Maar de dokter schreef fontex voor want dat had goede nevenwerkingen voor vrouwen in de menopauze.
En mske voelde zich daar goed bij. En toen ze na “het” wou stoppen met die medicijnen zei de dokter dat ze dat zomaar niet kon, dat ze die moest blijven nemen. Maar mske die ook wel snapte dat de dokter misschien gewoon uit was op de zoveelste abonnee die hem een maandelijks inkomen verzekerde, kreeg er meer dan genoeg van en kieperde na de medische flaters van vorig seizoen gewoon alles buiten, zelfs de pillekes voor de barst in haar maag. En ja hoor, alles ging goed.
Vorige week woensdag valt de lucht naar beneden en al de rest stapelde zich daar boven op.
En jà, mske heeft rare gedachten over het hoe en waarom. Maar niet gedurende de dag, maar in haar onderbewustzijn. Ze wordt daar gewoon mee wakker. Vanmorgen lag ze al te woelen zodat ze maar vroeg opgestaan is en nu dus doodmoe en stikkapot is.
Wat denkte daarvan?