Niks geslapen, nog geen honger. Zin in opgeven. Gewoon opgeven en ergens gaan liggen afwachten wat er gaat gebeuren.

Broer zei: “je weet waar je dat geld kan krijgen”, en hij doelde op moe, maar dan nog liever onder de bruggen van Parijs of in een huis zonder meubels.

En waarom maakt mske zich zorgen over een dreigement? Dat ze de meubels komen halen hé! Reden te meer voor mske om te zeggen dat ze nooit even veel geweest is als de andere Belgen. Steeds op het achterplan geschoven, met ms moet geen rekening gehouden worden, die is toch altijd content.

Maar daar gaat het nu precies niet om, het gaat erom dat mske voor de eerste keer in haar leven zich thuis voelt en dat ze dat “thuis” zo wil houden. En dàt is blijkbaar ook weer te veel gevraagd.