“Heb ik je gewekt?” vroeg mske aan de kreun die ze als antwoord op haar telefoontje kreeg. “Neen maar ik heb me verrokken, dat verrekte ding stond achter mij”. En mske hoorde het stemmetje klateren en vroeg: “ben je dan niet alleen?” “Morgen wel … wat is dat? Een stukje chocolade? … Vandaag niet, Bollie heeft sociaal verlof”. En mske weer: “ik heb daar wel niet goed van geslapen hé, het idee dat je alleen zou zijn”. “Heb ik dat niet gezegd? … Oh, een koekje, dank je … ik dacht dat ik je dat verteld had”.

“Zoon” zei mske “hoe lang gaat het duren éér je 100 kg weegt?

En toen vertelde hij het voorgaande maar in één adem met het heuglijke feit dat de princekoeken en de koetjesrepen ook al op waren.