Vanmorgen ergerde mske zich over het gepalaber op de radio. Gepalaber over burgerzin. Ze ondervroegen mensen en vroegen of ze zouden tussenkomen. En de ene zei zus en de andere zo. En mske dacht er het hare van. En toen zei de geïnterviewde studiogast dat hij zeker zou tussenkomen.

Wel, zolang je er niet met je gezicht voor staat, weet je dat niet. Je weet niet hoe je reageert in zulke omstandigheden.

mske weet het wel en ze weet ook dat diegene die reageert en toch niet dood is ook de pineut is! Altijd de verliezer. Je hebt de keus, ofwel ben je dood, ofwel schuiven ze het in je schoenen omdat je toch maar lekker anders ineen steekt dan de anderen.

Laat ons gewoon hopen dat er nooit nog iets voorvalt waar mske in de buurt is, dat een tussenkomst vereist.

Het ziet er dus naar uit dat in een ondeelbaar ogenblik een daad meer inzicht verschaft dan een langdurig denkproces.
[Harry Mulisch – Het theater, de brief en de waarheid]