Alles wat bij een ander zo gemakkelijk gaat, dat moet hier met haken en ogen. Sedert één juli kunnen we zeggen dat er een drastische verandering ten goede was. En sedertdien hebben we nog niets anders geweten dan die, reeds genoemde, haken en ogen.

Gisterennamiddag, jaja op een feestdag, telefoon van die klant, die iets moest weten voor vandaag. Hij vertelt iets, er valt een naam. Die naam doet Slow zijn nikkel vallen. En vanmorgen om 4u? Piekeruur!

En mske denkt gewoon wat ze nu al vier jaar denkt: “Laat ons nu toch eindelijk gerust!”

Zo kan een mens nooit op zijn plooi komen, nooit eens terug gerust zijn. En eigenlijk … wezenlijk verandert er weer iets, het is maar het weten dat voor een ongeruste situatie zorgt. Och ja, we zullen wel zien.