« …
 
Meneer Sloddermans kreeg zoveel werk dat hij besloot om samen te gaan werken met een jonge afgestudeerde die nog niet veel klanten had, maar door het karakter van Meneer Sloddermans, enkel mske lijkt het daarmee vol te houden, haakten die één voor één allemaal af, waarvan er dan sommigen bij mske klant bleven. Uiteindelijk kwam Monsieur de la petite Dee. Die mocht mske niet, mske mocht hem niet. Waarom? Hij vond het uitbesteden te duur en wou niet meer opdraaien voor factuurkosten en nam een eigen bediende aan en mske vond en vindt hem een afgeborstelde, naar slecht parfum stinkende over het paard getilde. Dat was al een grote hap uit het vele werk dat mske had. En toen kwam er de “onder-de-duivenschietster”. mske mag het niet zeggen, maar het mens heeft een fulltime job en wil iets bijverdienen, daar is niks mis mee, maar wél als het … ja zie, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig! mske heeft dus een grondige hekel aan zwartwerkers die de choco van haren boterham komen halen.

En mske kreeg geen Nederlandstalige meer. En nog was er werk genoeg, alleen was het nu gedaan met stagiaires uit de school of hulp van andere aard. Want niemand kon Franse Meneer Sloddermans dossiers maken.

Opeens begonnen de meeste van mskes klanten af te haken met opgave van bizarre redenen. Ook Meneer Sloddermans. Die zou aan Ex de sleutel van het buro terug gevraagd hebben en zou gezegd hebben dat hij met mske niet meer wou werken. En toen kwam “hét”.

Eén maand later belde Meneer Sloddermans op … nogal aangedaan, het was zijn drukke periode zie je, en vroeg waarom mske voor hem niet meer wou werken, Ex had dat tegen hem gezegd.

…

mske legde het geval uit en Meneer Sloddermans bezwoer mske dat ze nooit bang zou moeten zijn; hij zou altijd fulltime werk voor haar hebben.

Eén jaar later woonden we hier en werd Meneer Sloddermans boos omdat er in november nog zo een dikke factuur kwam, hij controleerde alles van naadje tot draadje, maar de factuur was juist. Dat kon Meneer Sloddermans niet verkroppen en ineens kwam er geen werk meer, net toen de zaak van de eerste klant met de dikke vertaling in proces lag en Slow ontslagen werd omdat hij iets op zijn longen had, wat hij verdorie in die stinkfabriek had opgelopen. mske teerde op haar spaarboekske, wat ook niet bepaald gezond was. En toen … toen kwam “het ding”.

Stilaan kwamen er terug dossiers. Niet genoeg om alle rekeningen van SS te betalen, niet genoeg om het huis in orde te zetten, net genoeg om van te leven.

Wordt vervolgd …