mskes eerste gedachte van deze morgen was: “ik ben het beu” en daar schrok ze zelf zo van dat haar tweede gedachte was: “allé, wat zeg jij nu?” Wel ja, mske is het beu dat in deze wereld alles zo scheef getrokken is dat het mogelijk is dat een parasiet, die enkel leeft van wat anderen verdienen, daar nog fier over is en nog een grote mond durft op zetten. Nog neerkijkt op de mensen op wiens inspanningen hij al jaren teert.

mske is het beu dat wetten in dit land, die toch moeten dienen om recht te laten wedervaren enkel gelden voor krapuul en niet voor de echte slachtoffers.

mske is het beu dat de zeggers” voorrang krijgen op de kunners en dat alles op die manier naar de knoppen gaat. mske is het beu dat je, als je de dood overwint, moet vechten voor iedere stap, iedere asem. mske is het beu dat ze haar de laatste paar maanden al twee keer lieten zien én geloven dat de oplossing voor alles binnen handbereik ligt maar dat die al twee keer met een vingerknip kapot gemaakt kon worden.

Op dat punt gekomen dacht mske dan weer aan wat goed gaat. En misschien, heel misschien, zal mske straks alles wat minder beu zijn.