Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Resultaat van een escapade

Rap iets komen schrijven terwijl Slow en mske aan het eten zijn zie …

Het is hier een onmogelijke situatie. Ik heb nog geen eten gekregen. Neen! mske en ik zijn in “non-speaking-terms”, wat betekent dat ze tegen mij niet klapt. “Niks aan” zou je denken, maar ze heeft in een dwarse bui Slow verboden mij eten te geven. Sedert ik die nierproblemen kreeg in 2006 staat mijn eten altijd klaar, maar nu wil ze dat niet meer. Ze vindt dat nu ineens belachelijk om Toke en mij apart te houden omdat ik zo traag eet. “De katten eten als wij het zeggen” zei ze tegen Slow, die van de weeromstuit alle eet- en drinkbakskes het afwasmachien inkieperde.

Gisteren mopperde ze dat ik alleen nog eten krijg als ik kom als ze “Sloefie” roept. Ze weet nochtans dat, als ze dat doet, ik direct denk aan prikspuitende dierenartsen en vreemdsoortige wezens die niets goed in de zin hebben en dat ik mij dan druk.

We zullen zien wat het uiteindelijk wordt, als het wat bekoeld is, maar ik vrees ervoor. mske zegt niet rap iets dat ze niet meent.

Een voordeel is wel dat ze gezegd heeft tegen Slow dat we ’s nachts ook de gang in mogen, want ze denkt nu dat ik dacht dat ze me weer in het buro ging sluiten. Slow heeft dat niet zo graag want hij beweert dat hij dan niet kan slapen. “Sloef maakt geen lawaai” zei mske en dat is waar. Ik vraag me alleen af wat Toke dan gaat doen.

Previous

Sloef was weg

Next

Pap

1 Comment

  1. hé sloef, guusje vroeg net aan mij wat je adres is en aan han vroeg ze een postzegel…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén