Slow en mske besloten maar stillekesaan door te rijden en onderweg hun dringendste inkopen te doen. Daardoor draaiden ze zo rond kwart na vier de grote baan richting Tienen op.
In de verte zag mske iets zwaars op de weg, maar met de zomer en de druk bezig zijnde landbouwers is dat geen unicum en mske maakte er zich dan ook niet druk over. Tot de haar tegemoetkomende vrachtwagen met zijn lichten flikkerde en nog flikkerde en nog … mske wuifde met haar hand door het venster ten teken dat ze het obstakel zag al zag ze nog niet goed wat er juist aan ’t handje was.
De vrachtwagen stond schuin dwars over de rechter rijstrook, zijn cabine op het fietspad, een fiets in de berm. Verscheidene auto’s stonden geparkeerd en enkele mensen stonden bij de stille gestalte die op de grond lag.
mske reed op het middenvak voorbij en het werd een beetje kil ondanks de hitte.
Ter hoogte van Hakendover zei Slow: “daar zijn ze” toen ze de blauwe lichtjes zagen. “Dat is de MUG” zei mske ontzet en Slow zei: “die moeten nog ver”. De afstand die Slow en mske al hadden afgelegd leek ineens oneindig lang. “Het kan nog niet lang gebeurd zijn” zei Slow. Toen scheen de zon wat minder fel. Er kwam zelfs wat mist voor mske’ ogen. “Hopelijk kruiste hij niet weer ons pad” dacht ze.
ROB Vandaag had het even later over een ongeval waarbij een voetganger, om nog onduidelijke reden, de steenweg was overgestoken.
De hulpdiensten waren snel ter plaatse en konden de voetganger nog reanimeren, maar hij werd in kritieke toestand overgebracht naar het ziekenhuis.
Eigenlijk was daarna de ganse avond wat verbrod. Dat lag niet enkel aan het ongeval maar het was wel de oorzaak van het feit dat mske rapper weemoedig werd.
guusje
als je zoiets op je weg tegenkomt,blijft dat hangen hé,lig er maar niet wakker van…..
grtjs..
onbegrijpelijke
zelfs ik kreeg kippevel als ik dit blogje las…
onbegrijpelijke