Slow en mske zaten buiten te eten gisteravond. Ineens hoorden ze een kinderstem zingen: “We are the champions, we are the cham …” Slow sprong recht en keek over de poort. Verbaasd draaide hij zich om en zei: “dat roske … en zonder handen”.

Wie het roske is, dat weten wij niet. Wat we wel weten is dat het een meisje is en dat ze dus als hobby al zingend bergen af stormt zonder haar stuur vast te houden want blijkbaar heeft Slow haar dat ook al zien doen aan de andere kant van de berg.

Nu is dat op zich niet wereldschokkend. Jaren geleden reden Zus en Zoneke en de buurkinderen ook al van de steile berg naar beneden zonder remmen. Zus slalomde met haar fietske tussen de onderbroken witte lijnen door met haar handen in de lucht en bestuurde de fiets met haar voeten.

Met hun skate-board ging dat trouwens ook, zo van die berg afstormen. Hier zit trouwens ook zo een skate-boardstormer. Al enkele jaren hoorde mske hem hier tijdens de vakantie over de stoep de helling voor ons huis afrijden. Nu hij ouder is, dendert hij ook de berg naast ons huis af.

Kinderen hebben wat met bergaf blijkbaar.

Alhoewel kinderen? Jaren terug waren Slow en mske in de Franse Alpen en daar was een tweedaagse aan de gang waarbij alles wat bolt van de top van de berg naar beneden rolde.