Slow is de snelbinder van zijn fiets verloren. Hoe en waar, daar gissen ze naar. Waarschijnlijk dinsdag bij het naar huis komen van bij Zoneke. Dan steekt mske die in een kabas die mee de bus opgaat omdat ze het riskant vindt die op die fietsen te laten. Toen ze terugkwamen hield Slow ze alletwee in zijn hand en vroeg :”welke is de jouwe?” en daarna kan mske niet meer reconstrueren omdat ze toen zelf haar eigen fiets aan het laden was. Waarschijnlijk heeft Slow die van hem op de grond gelegd en heeft die daar gewoon laten liggen want hij is met de tassen aan zijn stuur thuis gekomen.

Amaai, wat een uitleg om te zeggen dat Slow een elastiek kwijt is.

Zodoende reden ze hier donderdagmorgen naar de markt en had Slow de plooibak mee met mskes elastiek en had mske gewoon haar nieuwe -afneembare- fietstas mee.

Natuurlijk stonden daar nog wat bloemekes te roepen dat ze mee naar huis wilden komen. Natuurlijk kon mske niet neen zeggen want ze was al aan het denken dat ze die bloemekes niet meer ging vinden. En natuurlijk moesten die dan aan het stuur van de fiets. De man met de fietsaccessoires stond er niet.

“Zaterdag naar St. Truiden neem ik toch mijn bak mee” zei mske. Slow beweerde dat dat niet kon én de bak én de fietstas. mskes bak -eigenlijk is dat maar een stom fruitkisteke dat mske liever gebruikt omdat dat wat meegeeft als ze op haar zadel zit- is breder dan de bagagedrager en de nieuwe fietstas is hoger dan de bagagedrager.

Vanmorgen bewees mske dat het wel ging. Ze heeft namelijk de fietstas achteraan het houten kisteke gehangen en zei: “voilà”. Slow keek, grinnikte wat, gremelde wat en zei: “Zo kan ik het ook”.

Natuurlijk kan hij dat ook, maar het is een kwestie van eraan te peizen.

Gelukkig stond die met zijn fietsaccessoires daarnet op de markt, probleem opgelost.