Typisch Kulleprul! Dat was het! Ja, ik weet het, het is al lang geleden dat we nog iets over Kulleprul wisten te vertellen, maar deze keer was het erover!

Om de voorgeschiedenis kort te houden, die fietsen worden hier alle dagen gebruikt, of toch zo goed als. Dat wil zeggen dat Slow gisteren voormiddag die fiets nog vast had gehad en dat er niks mis mee was.

Wil het toch lukken zeker dat het hier gisteren namiddag ineens wat donkerder werd en met de dreiging van mogelijk onweer in het hoofd sprong mske direct recht toen Slow zei dat het terug iets lichter werd en dat ze dan beter wat vroeger konden vertrekken. Vroeger vertrekken? Slow kwam ontsteld binnen en wist te vertellen dat zijn voorband plat stond. Zo plat als een vijg stond die band. Die lag van vermoeidheid haast naast zijn velg. Slow wou eerst nog snel het wiel van zijn oude fiets daarin steken, maar dat paste niet. Dus pompte hij maar snel die band op en ze vlogen in zeven haasten richting bushalte.

Daar gekomen bedachten ze dat ze eigenlijk beter de handpomp hadden meegenomen, want stel dat die band stuk was en terug leegliep dan konden ze ’s avonds helemaal te voet terug komen. En Zoneke kon ook niet helpen want hij had ook geen fietspomp, wel een compressorke.

Een beetje ongerust kwamen ze ’s avonds op huis aan. Om het compleet te maken, had die bus nog een vertraging van een kwartier. Het eerste wat Slow deed toen hij zijn fiets terugzag was zijn duim op die band zetten. Steenhard!

Toen die band vanmorgen nog steeds hard stond viel hun nikkel. Dat moet echt wel een streek van Kulleprul geweest zijn. Waarom?  Simpel toch! Hier kan hij streken uithalen maar aan die bushalte geraakt hij niet, want hij heeft geen spookfietske.

Feit is zeker, vanaf nu gaan ze hier een half uur voor een voorzien vertrek die fietsen keuren.