Zoneke woont niet in een grootstad. Zoneke woont ook niet in een gebied waar agressie hoogtij viert. Zoneke woont in een gewoon Vlaams dorp. En zo gaat Zoneke op die mooie dinsdagavond Bollie afhalen op haar werk, in een ander gewoon Vlaams dorp.

Zoneke neemt zijn voorrang van rechts en ziet de van links aankomende brommer ineens volgas geven en dan begint die te toeteren, maar te toeteren zodat Zoneke denkt dat die brommer de auto geraakt heeft. Hij stopt. Bollie begint stilaan het raam naar beneden te laten om te horen wat er de man scheelt als ze ziet dat die uithaalt en snel draait ze het raampje terug dicht en de vuist van de man raakt vol de ruit.

De kerel gaat volledig door het lint en attakeert de auto als een wilde. Natuurlijk heeft Bollie op dat ogenblik de deur ook al vergrendeld en Zoneke wil eigenlijk uitstappen om te horen wat die vent bezielt, als daar toch -alle geluk- twee wagens achter hen een politiewagen de straat uitkomt. De agente maant de kerel tot kalmte aan. Die schrikt zich een hoedje, wil op zijn brommerke springen en er vandoor gaan maar de agente verhindert dat, waarop hij ook tegen haar agressief wordt, verbaal dan toch.

Er wordt een mobiele ploeg bij geroepen, de man wordt meegenomen en Zoneke legt klacht neer want de ganse passagierskant van de auto ziet er nogal gehavend uit. De man verblijft al tien jaar illegaal in ons land, de brommer is niet verzekerd, de man ook niet. Gelukkig heeft Zoneke een omnium.

Zonekes auto heeft de brommer niet gehinderd, de brommer heeft op geen enkel ogenblik de auto geraakt. Het is niet duidelijk waarom die vent de kolder in zijn hoofd kreeg aangezien Zoneke op die plaats wel degelijk voorrang van rechts had.

En dan denkt mske dat het nog een geluk is dat Amke en Ella niet in die auto zaten. Ze konden een schrik gepakt hebben voor de rest van hun leven of misschien hadden ook zij leren haten.

Kijk, we hebben een hekel aan de predikers van de haat, maar we hebben even goed een hekel aan de voeders van de haat. Je land ontvluchten en een beter leven willen is één ding en je goed recht. Je land ontvluchten omwille van terreur en dan de terreur zelf op een ander beginnen uitoefenen is wat anders.