Zo van tijd tot tijd laat WordPress ons eens weten dat er een nieuwere versie beschikbaar is. Zo iets na de laatste -naar 3.0.4 om correct te zijn- kwamen de geplande berichtjes er niet meer door. mske, curieus als altijd, maar dan ook alleen als het zulke dingen betreft, ging op onderzoek en ze vond een plugin of twee. 

Voor diegenen voor wie dit Chinees is gaan we plugin  eens met een simpel voorbeeld uitleggen. Neem nu het elektriciteitsnet. Dat net alleen gaat de soep niet mixen. Daarvoor moet je er een soepmixer in pluggen. Die soepmixer is dus een plugin.

Terwijl ze met het uittesten van die plugins bezig was ontdekte ze  –zoals gezegd– de pagina waar de mogelijkheid bestond een avatarke toe te voegen voor reagerende bezoekers zonder eigen gravatar. En toen rees de vraag waarom die niet zichtbaar werden. Bij andere WordPressblogs zie je ze wel.

Een gravatar is een “globally recognized avatar” (wereldwijd herkende avatar). Die gaat samen met een ingevoerd emailadres. Een avatar is dan weer een kleine afbeelding, die als gebruikersafbeelding op ’t internet gebruikt wordt.

mske trok weer op onderzoek. En wat bleek? Eigenlijk wist mske dat al van vroeger. Ze was toen ook al eens op onderzoek geweest naar iets anders, en daarvoor zou ze dan een widget moeten installeren hebben.

Een widget is een plugin, maar een plugin is daarom nog geen widget. Dat is zoiets als: een mus is een vogel, maar een vogel is daarom nog geen mus.

Toen had ze al gevonden dat ons oud boekske, oftewel ons theme, wat aan de verouderde kant was. Wat voor een uitleg was dat nu? Wat kan je nu anders verwachten van een oud boekske? Zeg nu zelf! Het stof er af blazen hielp geen sikkepit. In elk geval wilde ons boek niet samenwerken met die widget omdat de linkerkolom niet geschikt was. Het had gekund mits enige aanpassing in de php.

php is een programmeertaal en html is een opmaaktaal. Van html kent mske een beetje, van php niet.  Er zit logica in html, de logica van php heeft ze nog niet gevonden.

Zo erg had mske nu ook niet verlegen gezeten om het mogelijke resultaat en achteraf gezien zou het zelfs eerder storend geweest zijn.

Wat bleek dus bij haar huidig onderzoek? Ons oud boekske is ook te oud om die avatarkes te tonen en kon zodoende ook die WordPress 3.0.4 niet volgen bij het plannen van de berichtjes.  Bij een nieuw onderzoek vond ze de beide codes die ze ergens in de php diende te plakken. Dat plakken lukt haar dus wel, zolang ze maar niet moet uitleggen waarom en zolang ze die codes maar niet zelf moet schrijven. Knip en plak en hokus pokus! En nu maar reageren om de avatarkes en gravatarkes te zien!

De plugin voor de geplande postjes blijft in dienst. Die is gemakkelijker dan de aanpassing in de php. De plugin voor het tonen van de gravatars zoals ze tot nu toe verschenen is uit de pries getrokken en opgeborgen voor een tijd van je-weet-maar-nooit.

mske is er wel fier op dat ze ’t zelf kan. Eigenlijk zijn er tal van mensen die nog gaan studeren om iets bij te leren. mske doet liever aan zelfstudie.