Het is al lang geleden niewaar? Verhaalkes over het openbaar vervoer. Wel gisteren viel De Lijn weer in de prijzen. Aangezien we niet willen dat wie dan ook tegen zijn sikkedeizen krijgt, zeggen we dus niet welke bus, noch welke lijn, noch hoe laat. Zoek het maar uit, mannen van De Lijn.

Slow en mske stapten dus op die anonieme bus. Die bus vertrekt en in plaats van aan te sluiten om af te slagen, blijft die rechts op het rechter baanvak. mske fronste maar ja, die kon nog snel voor die file inslaan en wegwezen natuurlijk. Maar toen ze voelde dat die niet afremde om af te slaan en Slow vroeg: “wat gaat die doen?” begon ze zich af te vragen of ze wel op de juiste bus zaten. Bah ja! Daar was ze zeker van.

Nét toen die chauffeur in het midden van dat kruispunt was, kreeg hij in het snotje dat het daar niet snor zat en hij gaf daar zo een coup de frein dat het geen autobus maar een klutsebus was. Hij stopte niet. Op het laatste moment zag hij in dat hij, eer dat gevaarte gestopt was, het kruispunt voorbij zou zijn en alle passagiers op een hoopke vooraan in die bus zouden liggen. Dus reed hij door.

Nu fronste Slow ook, maar mske stelde hem gerust. Ze zei dat die bus wel een toerke rond het blok zou doen, wat hij niet deed. Dus stond Slow recht en ging bij de chauffeur informeren naar de te volgen tactiek.

Hij draaide zich om en maakte met zijn handen een terugkeerbeweging. Hij krijgt echt wel ervaring als busomroeper. Hij zou er gewoon nog de bezienswaardigheden moeten bijnemen en het zou hem een aardig centje kunnen opleveren.