Het was de bedoeling geweest dat Slow en mske vorige woensdag, 15 augustus, de Laarwandeling zouden doen, 12 km lang, ideaal dus.

Pech dus. De nacht ervoor regende het. Niet veel, niet lang, maar het regende. mske besloot het er niet op te wagen. Waarom niet? Omdat er in die uitleg staat dat je rubber laarzen moet aantrekken als het er nat is. Mogelijk had het niet genoeg geregend, maar toch, mske en katsjoe botten … dat gaat niet goed. In die mate zelfs dat mske er geen andere kocht toen bleek dat haar vorige verduurd waren. En al zegt ze, met het oog op de mogelijke overstroming van onze Molenbeek, dat ze er toch eens gaat aanschaffen, vindt ze het een veel beter gedacht van die Molenbeek van niet te overstromen.

Ziede zo iemand, met zo een hekel aan katsjoe botten, daarmee al 12 kilometer gaan stappen? Ik niet.

Ziede mske omwille van een beetje tegenslag niet gaan stappen? Ik niet. Ze zouden de Kempinnewandeling doen. En waar ze voor de Laarwandeling een stukske met de fiets moesten om er te geraken, moesten ze voor de Kempinne een stukske te voet. En dat zou dan die kilometer minder wel compenseren.

Dat hebben ze dus gedaan. Het was niet voor iedereen feestdag. De landbouwers waren aan het werk. De mannen op de Internationale Luchthaven van Landen ook. Slow en mske waren er nog getuige van een vreed accident.

Afin, wij hebben het al meer gezegd. Het hier alomtegenwoordige veld is uitgestrekt, zeer uitgestrekt en wij gaan over die wandeling niet veel meer vertellen, maar het laten zien.

Ssshhht! Het is daar stil in het veld. Gelieve dat zo te houden.

Wat we wel nog efkes gaan vertellen is dat het verdorie heet was in dat veld, zo heet dat Slow en mske besloten hebben om vandaag en morgen zeker geen 12 km te gaan stappen, laat staan 42 te gaan fietsen. Ze willen nog lang niet dood. De activiteiten zijn dus aangepast.