Per toeval kwam hij bij mske terecht en hij was goed, echt goed. Hij had mooie bruine ogen en een lief gezicht, dat is hier van geen belang, en was van goeie wil, dat is hier van veel belang.

Bij mske terecht? Dat betekent ook dat hij met Hopla te maken kreeg. Per toeval kwam hij ook de dag daarna bij mske terecht waar hij met nog meer Hopla te maken kreeg.

Tegen de avond aan zei hij: “kan ik niet even wat anders doen, ik ben Hopla een beetje beu”. Hij wou even naar de kunst. Het was bijna etenstijd en natuurlijk vond mske dat kunnen.

Plots hoorde mske de snerpende stem die helemaal niets in de pap te brokken had zeggen: “je moet die kunst niet doen, dat is wat al te gemakkelijk! Doe die daar!” mske draaide zich om en zag de vrouw nog net naar maar weer Hopla wijzen.

Van zulke cheftutten zou mske de kouw seskes krijgen. Ze zei: “S. Je doet toch kunst, mag ik aannemen”. Hij had al halvelings neiging getoond de vrouw in te volgen. Waarom? Omwille van de bevelende toon? Hij grijnsde voluit en deed kunst.

De vrouw keek mske woest aan en zei: “A. heeft dat zo gezegd” waarop mske koudweg antwoordde: “en ik heb dat anders gezegd” en wegging.

Die jonge van vandaag? Veralgemenen is altijd fout maar ze zijn niet allemaal lam of lui, ze zijn niet allemaal astrant en bot en ze zijn jammer genoeg ook niet allemaal lief en vriendelijk. Maar dat kan je van mensen van 40-50-60 ook zeggen. En dat kan je van ouden van dagen ook zeggen.

Het ligt aan het karakter en niet aan de leeftijd. Geloof mske maar.