We doen het in elk geval allemaal met een pc of één of ander apparaat waar we op internet mee geraken. Dat is een feit. Maar dat is dan ook het enige punt van overeenkomst. Er zijn veel en verscheidene van die apparaten beschikbaar.

Ooit was het al imposant om zo een desktop van haast een vierkante meter in huis te hebben. Daarvan had ik er toen nog twee ook, voor de zaak wel te verstaan.

In de loop der jaren waren die ook aan vervanging toe en al werden de omkastingen kleiner, het bleven dingen die je niet op je buro kwijt kon, maar liefst er onder.

Toen mijn laatste ouwe desktop kuren begon te verkopen, kreeg ik van Luc <a target = “blank” href = /?p=9147″>een laptop. Menslief, wat ben ik daar toen opgetogen over geweest. Al die jaren eigenlijk.

Okee, hij weegt wel wat als ik hem meeneem in de valies, maar toch, als je het zo ziet waren die laptop en ik zo goed als onafscheidelijk.

Toen ging de, ondertussen ook ouwe, pc van Luc kuren verkopen. We moesten een oplossing zoeken. De oplossing lag voor de hand: de laptop gaat naar Luc en ik koop een andere, moderner, kleiner en lichter … in gewicht, niet in vermogen.

Toen kwam Luc met een ietwat onverwachte wens op de proppen: hij wou graag een tablet, niet zo een kleine, want die kleine letterkes … Gewoon een hebbeding om op hotel niet te moeten wachten tot ik klaar ben met de laptop.

En dat met zijn verjaardag in het vooruitzicht …

We zijn ze vorige maandag gaan halen. En de ouwe trouwe laptop? Die heb ik nog nodig om bestanden te converteren die we ergens onderweg nooit nodig zullen hebben en Luc gaat daar zijn filmkes op samenstellen.

Hij staat in elk geval nog mee op de familiefoto.