Vermits het al lang geleden is dat ik het hier nog eens over een film had, gaan we daar even een mouw aanpassen.

De laatste tijd ergerde ik me een beetje aan het gros van de Amerikaanse films. Wat verhaal betreft, is dat gene vette. Ze noemen dat actiefilms wat er in feite op neer komt dat de film begint, het gegeven uit de doeken wordt gedaan om daarna los te gaan met achtervolgingen met zo veel mogelijk schade, vecht- en schietpartijen over en weer en met mensen die blijkbaar maar één uitweg zien: het dak op.

“Kijk dan niet” zouden de meesten zeggen. Dat zeg ik dus ook en kijk niet meer.

The Green Hornet heb ik uitgezeten. Die kerel is een soort superman. Mijn bedenking is echter: als ik ooit in de miserie zit dan hoop ik dat die Green Hornet het niet in zijn hoofd krijgt om te komen helpen. Want als die passeert staat er niets meer recht.