Zo per toeval kwam ik nog eens op een ouder logje uit, dat van die puzzelring. En ik dacht: “dat is toch origineel, waarom heb ik die toen niet genomen?”

Het antwoord is simpel. Omdat ik toen wat anders in mijn gedachten had. Maar geen nood. Het euvel is opgelost. Ik ben nog maar eens binnen gestapt in het winkeltje waar ik hem indertijd zag. En jawel, ik heb nu een puzzelring.

Maar ik moest toch even weten vanwaar het kwam, waarom iemand op het idee kwam om een puzzelring te maken. Er zat een argwanende geest achter. Ene die zijn vrouw een trouwring schonk die ze niet af kon nemen. Deed ze het wél, dan was ze ontrouw.

Nu ja, ik kocht hem gewoon omdat ik hem mooi vind.

Bovendien zag ik in dat winkeltje ook nog Keltische sieraden. Ik zal er toch nog eens moeten langsgaan.