Ik ga niet meer naar de Colruyt. Ik wil niet meer naar de Colruyt. Ik loop overal in de weg in de Colruyt. Ik vraag me af waarom.

Vroeger was er niets speciaals, ik nam mijn boodschappen uit de rekken en betaalde aan de kassa.

Nu hoor ik niets anders dan: “pardon”, “mag ik efkes” waarbij ze altijd willen zijn waar ik ben. Niet dat ik treuzel, maar bij het vlees wil ik toch eens kijken welk pakske het beste uitkomt voor een klein huishouden als het onze.

Nu vind ik de meeste klanten in de Colruyt wel echte slampampers en dat terwijl ik met rasse schreden richting de mij gegeerde goederen loop. Dat is iets dat Luc niet zo erg prettig vindt want hij houdt van boodschappen doen, kijken en vergelijken.

Nu loopt het echter de spuigaten uit! Overal en altijd loop of sta ik in de weg! En dan gaan we nog tijdens de stille uren.

In Hasselt -okee grote stad, veel mensen- is het helemaal niet te doen. En ja soms moeten we daar wel heen omdat noch onze Colruyt, noch die van Sint Truiden een bepaald artikel in voorraad hebben.

En bij de onze? Meestal is het daar echt wel rustig. Maar wat doe ik als mijn favoriete brood er niet meer ligt? Dan kijk ik toch wat ik wel kan nemen. Alleen kan ik niet kijken als één of ander rotjong met die klapdeurtjes staat te klappen en dan kom ik niet aan brood toe. Ach ja, Luc was toch nog zijn brood aan het snijden, dus ik was niet gehaast.

Dat was buiten de moeder van die snotter gerekend, ze kwam, wees rologend naar de voorverpakte sandwichkes en zei: “kan ik even” … en dat was geen vraag.

Soms krijg ik gewoon een duw of een kar tegen mijn enkel waarbij ik de verontschuldiging -als die er al is- uit de lucht zou kunnen plukken.

Wat is dan nu ineens het probleem? Gewoon het feit dat ik er uitzie alsof ze hun frustraties op mij kunnen uitwerken?

Mij werd tijdens mijn opvoeding geleerd dat ik mijn beurt moet afwachten, dat ik respect moet hebben voor anderen.

Misschien dat ik volgende keer mijn schouders niet meer ophaal, niet meer “ziedewel” naar Luc kijk maar ga snauwen. Ruzie in de Colruyt? Het zou nog in de krant kunnen komen.