Onze stormschade ligt nog onaangeroerd zoals de storm ze achterliet. Passanten kijken een beetje meewarig naar de hoop gevallen klimop en schuddekoppen.

Ik zie ze door het venster van de overloop en schuddekop ook. Als het lente wordt, zullen we ons er eens aanzetten, wij lamzakken.

Ondertussen heeft de storm van eergisteren Zonekes dakgoot afgerukt en samen met een hoek van het dak in de tuin gesmeten waarbij de auto geraakt werd, die er met een paar schrammen nog goed van afkwam.

Zoneke zei: “net nu de werken binnen zo goed opschieten”. Ik weet wel dat het op zich alleen maar materiële schade is, dat het door de verzekering vergoed zal worden en dat zei ik dan ook. Maar ik weet dat hij daar geen boodschap aan heeft, net zoals wij er geen boodschap aan hadden toen het vorige zomer ons overkwam.

Het is toch maar weer een hoop geloop om het te regelen.