Heel lang geleden had ik eigenlijk zin om eens een romantisch weekeind te plannen in een bepaald hotel. Het had echt een feervolle uitstraling en waarschijnlijk was dat de oorzaak. Het kwam er niet van. Het leven was serieuzer dan romantiek.

Bovendien hadden de meer nuchteren onder ons gelijk, volgens hen dan toch. Het was ridicuul om een weekeindje weg te organiseren in een stad die haast tegen het dorp ligt waar je woont.

Luc en ik gingen niet wonen in het dorp van vroeger, we gaan nog wel naar die stad, maar onze weekeindjes -al dan niet romantisch- plannen we elders.

Nu logeren de collega’s er. Wij niet. Het is niet zo dichtbij als het vroegere dorp, maar toch dicht genoeg om lekker in ons eigen bed te pitten. Ik herinnerde me wel dat idee van lang geleden. En even verzuchtte ik …

Maar het hoeft voor ons niet, zeker niet nu we verhalen horen van kleine kamers, vieze badkamers en een karig ontbijt.

Daar zijn we ook weer mooi aan ontsnapt.