Zoek
Ergens op een plein viel wat te gebeuren en wij waren daar ook bij.
Na de voorstelling, neemt iemand de microfoon over en vraagt -en plein public- zijn vriendin ten huwelijk.
De hele meute begint in de handen te klappen, ik had zin om “awoerd!” te roepen, omdat het gebeuren zelf er niet meer leek toe te doen, al was het dan wel dat waarom wij op dat plein waren.
Wat heb ik er een hekel aan dat ze mij ongevraagd tot toeschouwer voor hun leven gaan bombarderen. Romantisch vind ik dat niet.
Ik zei het al meer, een huwelijksaanzoek is een zaak tussen twee mensen. Dat één van beiden -meestal mannelijk- dan nog op één knie gaat zitten als moet hij er om smeken, wat ook al een overgewaaide gewoonte is, maakt het hele voorval nog idioter. Want eens getrouwd staat er niemand meer op een pied de stalle maar mag je opruimen, het kot kuisen, eten maken en verwachten ze dat je hun vuile onderbroeken wast.
annaberg
Ik zou me zeer ongemakkelijk gevoeld hebben als ik ongevraagd getuige was van zo’n aanzoek.
ms
Verveeld, op het randje van ergernis. Het was een hele groep die daar een prestatie had neergezet maar dat werd dan weer terzijde geschoven voor maar weer eens een aandachtszoeker.
Op FB doen ze wat ze willen, dat is hun recht, maar zelfs dat is niet groot genoeg voor hun uit de kluiten gewassen ego.
Bertie
Dat heb ik nooit meegemaakt en zou niet weten hoe het is om daar bij te zijn. Gegeneerd misschien. Of lacherig.
ms
Geschrokken! Dat was het eerste. En daarna de reactie: “oh nee!”
Pas achteraf kwamen de bedenkingen.
MyriamC
Ik zou me dood generen moest mijn aanstaande mij en plein public ten huwelijk vragen. Dat heeft hij trouwens niet gedaan want als er één iemand totaal on-romantisch is, dan is het mijn man wel. We hebben gewoon gezegd ‘we gaan trouwen’ en een datum geprikt.
En wat dat opruimen, het kot kuisen, eten maken en vuile onderbroeken wassen … da’s een kwestie van opvoeden hé. Daar is mijn on-romantische man vele keren beter in dan ik.
ms
Mijn ex en ik hebben ook gewoon gezegd: “we gaan trouwen”. Dat vond ik wél romantischer dan al dat gedoe. Het zet je op gelijke hoogte. Niet dat zweverige nonsensgedoe.
Luc heeft me op de ideale manier ten huwelijk gevraagd: helemaal niet dus. Omdat ik na mijn scheiding te kennen heb gegeven dat ik geen eigendomsbewijzen meer wil tolereren.
elsjeveth
Dat zijn van die gemene instinkertjes. Je wordt gevraagd en plein public, je kunt dus niet anders dan JA zeggen anders ben jij de foute heks en hij de zielepoot.
ms
Dààr zou ik nu echt niet mee zitten, zelfs als ik hem zag zitten, zou ik tóch “neen” zeggen al was het maar om hem die fratsen af te leren.
elsjeveth
Ik zie het al voor me. Wat dat betreft ben ik echt n watje
ms
Meestal ben ik niet assertief, maar als ze me voor het blok zetten?
Matroos Beek
Gênant voor alle partijen… het is ook niets voor mij, maar ik hou sowieso niet van onrealistisch romantisch gedoe.
ms
Onrealistisch romantisch en maar zwijmelen, dan wordt de realiteit ineens wel een opdoffer want zo zit het niet.
Jammer dat ze meer aandacht hebben voor de uiterlijke schijn dan voor wat echt telt.
Bertie
Mijn man (toen nog verloofde) zou in lachen uitbarsten als iemand zoiets voorstelde. 😀
ms
Indertijd ging het er nog meer over of de man geen toelating moest vragen aan de vader van de bruid. Dat was ook al zo een romantische traditie.
Bertie
Vreselijk. Mijn vader zou hem gevraagd hebben of hij op proefverlof was 😀
ms
Die van mij had het er wél over.
Bertie
Serieus?
ms
Ja.
Kakel
Ik zou me kapot schamen en hard wegrennen. Dan maar niet trouwen… Man heeft me ook niet gevraagd. We hebben “gewoon” een datum geprikt.
ms
Ik zou dan ook liever niet trouwen, maar hé, dat doe ik sowieso al niet.
liliane
ik weet zelfs niet meer hoe het bij ons geweest is , ik denk gewoon onder ons en zeker niet plein public .
ms
Ik weet het wel nog. We hadden het gewoon over trouwen en we bepaalden de datum.