Sedert een pozeke halen wij op zaterdag rozijnenkoeken voor bij het ontbijt. Luc, vroege vogel, ging die eerst wel halen nog voor ik op was. De laatste tijd ben ik echter vroeger op en gingen we samen.

Onze Aldi ging dicht, ze gaan verbouwen. Tot in juli moeten we naar één van de verderaf gelegen Aldi-filialen.

Sedertdien vroeg Zoneke eens of we voor hem wat wilden halen dat in de Aldi-aanbieding stond, Querida was met de auto werken. Die dag kregen we het grote winteroffensief.

Eigenlijk wilden we dan de koeken maar op vrijdag halen.

Dat deden we deze keer niet, want Luc –warmtecontroleur– wou thermometers, uit de Aldi, die staan nu in de aanbieding. Zijn ‘mobiele’ was kapot. Mobiele thermometer? Inderdaad. Dat was een klein thermometerke dat ooit bij een vroegere diepvriezer had gehoord en die vond ik zo een beetje overal hier in huis: in de gang, in de keuken, … Hij zou er wel een paar meebrengen. Zodoende kon hij dan op zaterdag die rozijnenkoeken meebrengen.

Maar toen begonnen ze weer over sneeuw en gladheid. Ik bezwoer Luc zijn leven niet te riskeren voor rozijnenkoeken en een paar thermometers.

Rozijnenkoeken op zaterdag werd rozijnenkoeken op zondag.