Endorfine is ver zoek en moeilijk aan te maken. Geloof me maar.

De laatste tijd draait het niet mooi rond, op sommige dagen draait het zelfs vierkant.

Zondag 13 mei was geen prettige dag.

Bloemen kopen, als oppepper, lukte niet.

De wandeling van dinsdag bracht ook al geen soelaas: 1km door het groen, daarna 3km over een saai recht betonnen fietspad, waar fietsers denken dat zij met drie naast elkaar mogen en dat jij de netels in moet.

De ijskar die je na die 3km zag staan, leek wel wat. Alleen reed hij weg toen je er nog 10m van verwijderd was.

Voor sommige dingen die ze aanraden om endorfine aan te maken, moet je eigenlijk al een hoop endorfine in voorraad hebben. Als knorpot begin je er niet aan.

Vrolijk worden van de geur van een appelsien? Niet als diezelfde appelsien je eerst een spuit sap in je oog gespoten heeft.

Blijft over: alcohol drinken. Van dat straf wil ik al lang niet meer. Van pils word ik korzelig. Een Grimbergen of een Lindemans zou kunnen, maar zit daar genoeg endorfine in om de volgende ochtend welgemoed uit bed te springen? Ik denk het niet.

De foto hier onder is het enige dat ik op die verknoeide wandeling de moeite waard vond om te fotograferen … en zelfs daar staan netels bij.