Over de saaiheid van de inwoners van dit huis hadden we het al meer. Want zie je, als we naar de bergen gaan, volgen we de richtlijnen van de bergbewoners. Zij kennen hun bergen het best.

Gingen we naar Noorwegen, volgden we het advies van de Noren. Die mensen kennen hun land het best. De Lappen trouwens ook.

Al jaren is het, maar dan echt al jaren, dat we weten dat je niet moet gaan zwemmen in meren met een behoorlijke diepte. Die meren spelen vuile spellekes met ijskoude onderlagen.

Wat merken we nu steeds opnieuw en opnieuw? Ze gaan de bergen in en moeten gered worden, als het nog kan. Ze gaan zwemmen in meren waar je jaren in kan ronddrijven zonder gevonden te worden.

Aan zee is het toch ook zo. De redders lopen er als overschot bij, tot er iets gebeurt en als het fout gaat schuiven ze ook nog de schuld van zich af.

Hebben de mensen nu echt zo weinig verantwoordelijkheidsbesef? Want als het fout gaat zijn het wel anderen die hun leven moeten wagen om het op te lossen, als het nog op te lossen valt.