Zoek
Zo een beetje bij iedere bezienswaardigheid valt het op. Een beetje overal op historische gebouwen of mysterieuze stenen merk je het. Zij die je voorgingen hebben zichzelf in oude monumenten en trekpleisters vereeuwigd.
Ze krasten er in. Of hetzij hun namen, hetzij onzin, hetzij tekeningetjes. Net of ze denken of iets van de roem op hen zou overgaan.
Ik vraag me af waarom. Want zie je, ik heb die nood niet.
En bovendien vind ik het een vandaliseren van iets dat ons aller erfgoed is.
Matroos Beek
Ik zie er de lol ook niet van in…
Anna Berg
Ik voel die (on)weerstaanbare dwang ook niet, hoor.
Bertie
‘Moet kunnen’
Dat hoorde ik in de tienertijd al en vond het toen al raar.
ms
Moet kunnen? Vroegen ze zich dan niet af wat er zou gebeuren als iedereen dat zou gaat doen?
Hoe lang zouden druk bezochte monumenten dan nog meegaan? Is het misschien daarom dat je in bepaalde steden enkel nog een gids in een gebouw binnen mag?
Zoals je zegt: “raar”.
elsje
Mijn oma zei het al: gekken en dwazen schrijven hun naam op deuren en glazen 🙂 in dit geval muren
ms
Op “standing stones” ook.
?