Dit log had een aanloop, die begon toen ik las dat Dieter Van Huffel, ten voordele van het kinderrevalidatiecentrum, van Moskou-hoofdstad naar Moscou-Gent zou fietsen1.
Dieter en zijn fietstocht geraakten wat in de vergetelheid tot hij terug thuis was en ik het artikel in de krant vond2. Een topprestatie! Want zeg nu zelf, enig gevaar is aan zo een avontuur toch wel verbonden. Gelukkig maar met goede afloop.
Toen zag ik de eerste keer een artikel over een andere heroïsche fietstocht: “De Omloop van de Slagvelden3” -2.098km, 12 dagen, 8 etappes- die ze nu na honderd jaar nog eens wilden rijden. Het deed me wat denken aan oude verhalen die ik hoorde over het begin van de TdF toen elke deelnemer zijn eigen proviand en reservemateriaal moest meenemen en nog enige materiaalkennis moest hebben omdat ze er onderweg alleen voorstonden.
Eenmaal ze vertrokken waren4 vond Luc de website van Wielerroem5 en bleek dat ze op de weg van Sint-Truiden naar Tienen zouden doorkomen en in Tienen was er een controlepunt. We zouden eens een kijkje gaan nemen.
Het was geen koers, geen wedstrijd maar het was wel een krachttoer.
Luc vond dat we dan maar ineens naar Waarschoot en Oosteeklo konden gaan ook.
Een dikke proficiat aan alle deelnemers voor deze geweldige prestatie, maar ook aan alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt.
Filmke: “Als u zich afvroeg waarom het helden zijn…“
Luc filmde ook
Meer foto’s:
____________________
1 Het Laatste Nieuws
2 Het Laatste Nieuws
3 Het Laatste Nieuws
4 Het Laatste Nieuws
5 Wielerroem
____________________
Matroos Beek
Ha wat leuk! Je was dus in mijn geboortestreek!
Een broer van mij heeft zelfs een deel meegefietst.
ms
Een streek waar we anders niet zouden komen. Maar het was een prachtinitiatief.
Jammer genoeg eenmalig, maar dat begrijp ik ook. Het is een pak werk en die mensen deden dat ook op vrijwillige basis.
En ik vrees dat Luc ook wel gelijk heeft als hij zegt dat het, bij een eventuele volgende editie, wél koers zou zijn. Zie maar de Dodentocht in Bornem. Dat is ondertussen ook al geen wandelevenement meer maar worden de eersten met naam en toenaam in de kranten vermeld. Doel voorbijgestreefd, dat vind ik daarvan.
En dan te weten dat één van de deelnemers reed met een fiets uit 1913 waarbij er blijkbaar nog een wiel moest gedraaid worden bij bergop/bergaf en dat een tweede het met een replica deed.
Ik vind het met een moderne fiets al geen lachertje.
francky spruytte
Een leuk initiatief. Daar had ik nog niets over gehoord, behalve nu op dit blog.
ms
Ik vind het jammer dat het niet meer in de media kwam. Enkel zo ergens tussenin.
Blijkbaar heeft Renaat Schotte het ook eens laten vallen tijdens de BinckBank Tour.
Bertie
Hoewel geen liefhebber begrijp ik echt wel dat het te bewonderen is, dergelijke tochten doe je niet ‘eventjes’. Dat laat het filmpje duidelijk zien.
Zelf fietsten we ook, tot een paar jaar voor mans dood. Half Nederland door maar dat is niet te vergelijken met dit.
ms
Fietsen doe ik wel graag maar dan wel op een fiets, geen racemachine. Ik zit namelijk graag (elegant) rechtop.
Maar die afstanden? En dan nog wind op kop? Ik heb een door en door grondige hekel aan wind tegen.
Bertie
Had mijn man ook, daarom kocht hij een e-bike. Ik vond het juist een uitdaging, en dan ook nog hellingen op, bij de grote bruggen.
In Zeeuws-Vlaanderen was het ook erg, dijk af, dijk op. ☻
ms
Met bergop en bergaf heb ik geen probleem, maar die wind op kop blokkeert gewoon mijn ademhaling. Daar vind ik nu eens echt niks leutig aan (integendeel).
elsje
Leuk ! en inderdaad hulde