Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Afdalen Ojstrica

Sta ik daar boven in Ojstrica op mijn eentje foto’s te nemen en bekijk de twee meisjes die ook hier weer op een vooruitstekende rots moesten gaan poseren. Stiekem zette ik ze op foto … om aan Luc te tonen.

Ik maak aanstalten om terug af te dalen en ik zie die twee in een roetsj achter me aankomen. Ik, die zulke dingen graag op eigen tempo doe, stop en zeg dat ze voor mogen gaan. Dat ik rustig de tijd wil nemen en vooral dat ik er niet tegen kan dat men me op de handen -in dit geval voeten- kijkt zeg ik er niet bij.

Maar zij zegden dat ze me liever volgden, dat ze het eigenlijk niet zo zagen zitten om die berg af te komen en dat ik toch wist wat ik deed en dat ze hun voeten wel zouden zetten waar ik de mijne zette. Zucht, zucht, zucht.

Er zat maar één ding op. Ik ging op eigen tempo en negeerde het gevoel van bekeken te zijn. Ze waren stil en ingespannen en volgden.

Beneden bedankten ze me omdat ik hen naar beneden had gegidst, maar zij vonden mijn schoenen wel top voor de bergen. Die van hen waren niet zo goed, vonden ze zelf. Ze droegen sneakers, wel van het steviger soort maar toch niet met de juiste bescherming voor een rotspad. Ik vertelde hen dat ik zulke schoenen zou dragen om rond het meer te lopen. Ik zei niet dat ze aan omgeslagen voeten en ander onheil moesten denken. Dat was niet aan mij, vond ik. Leven en laten leven en ervaring zou het hen misschien wel leren.

Ik vertelde ook niet dat ik wel erger had gezien. Sommigen gaan met linnen sloefen of met slippers de bergen in en op. En ik herinnerde me het artikel over die vrouw die in Spanje op slippers een berg optrok en daarna moest gered worden1.

Ik snap de mensen niet. De natuur is geen decor. Als je veilig de natuur in wil, pas je dan aan. Wil je met je slippers de natuur in kijk dan naar een natuurdocumentaire. De natuur is geen TV-programma. Ze is mooi, wild en ruig en soms gevaarlijk.

Dat vergeten de mensen van nu wel die denken dat alles maar dan ook alles enkel daar neergepoot is voor hun vermaak. Ze zouden nog slechte recensies durven schrijven over een berg die zich niet aanpast aan hun slippers.

____________________
1 1 Het Laatste Nieuws“>

Previous

Horen en zien

Next

Meneer Pastoor

12 Comments

  1. Goed schoeisel is daar onontbeerlijk.

  2. Foto van de rotsen past goed bij je stukje. Maar de stiekeme foto van de meisjes … euh … ik bedoel natuurlijk: het schoeisel van de meisjes … had ik nog liever gezien. Stiekem of niet. Hahaha.

  3. Mooie schoenen, de rechtse zijn van Adidas maar of ze daarmee bergbestendig zijn?
    Ze waren dus heel flink op pad gegaan en toen bang geworden. Goed dat ze een redder tegenkwamen. 😀

    • ms

      Een sportschoen is geen bergschoen, zelfs een goede sportschoen is dat niet.

      Of ze echt bang waren weet ik niet, maar ze waren er niet echt gerust in. Achteraf gezien zat er wel opzet in de manier waarop ze ineens achter mij stonden terwijl ze nog even ervoor hadden staan dralen.

      Ik vond het eigenlijk wel een prettige ervaring, best een beetje een oppepper.

  4. Altijd de juiste schoenen kiezen. Daar zijn speciaalzaken voor.

    • ms

      Een beetje gezond verstand helpt ook al. Maar inderdaad, als je het niet weet kan je altijd raad vragen in een sportzaak.

  5. elsje

    Je was hun reddende engel. Wat betreft schoenen en natuurwandelingen 🙁 ik heb er voldoende ervaring mee hoe het niet moet…en dat lag destijds aan mijn nutteloze ijdeltuiterij.

  6. Zelfs in de Ardennen draag ik mijn bergwandelschoenen. Soms ook hier aan zee als we een lange wandeling plannen. Ongelooflijk hoe sommigen gaan wandelen. Het schoeisel is zowat het belangrijkste.

    • ms

      In de Ardennen ook altijd. Op lange wandelingen draag ik ze ook.

      Eigenlijk bij elke wandeling, al doe ik momenteel mijn lage wandelschoenen aan om hier een toertje rond het blok te doen. Die heb/had ik nog van de evenementen en anders staan ze toch maar te verduren.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén