Toen Luc het artikel vond over “Bosbaden in Heverleebos1” wou hij er naartoe. Ondanks dat we al meermaals in Heverleebos gingen wandelen wou hij toch eens dat specifieke plekje zien en bewandelen.
We deden het. Het was er stil op de overvliegende vlieger na. We zagen er geen mensen op de zonnebadende genieter na. Het was er vrij open, er werden werken aan het bos uitgevoerd. Maar kom, ze hebben gelijk. Een plaatsje om tot rust te komen …
Maar meestal doe ik dat gewoon in een bos ook al.
De poezie in het bos, die we nu specifiek bedoelen, hing in een boom.
Maar er is wel altijd poëzie in een bos.
1 VRT NWS – url: Bosbaden in Heverleebos
Matroos Beek
Heerlijk zo’n bosbad op een bospad.
ms
Er is niet veel dat daar tegenop kan: simpel, gemakkelijk en zalig.
Anna berg
Aan de rand van dat bos ben ik opgegroeid. ?
ms
Het is een prachtig bos, alleen weten al te veel mensen dat. Het is er altijd druk.
elsje
Een en al poëzie in het bos. Zo’n boomgedicht voegt iets moois toe.
ms
Gewoon omdat het origineel was. Moest iedereen dat nu gaan doen zou ik het storend vinden.
francky
Leuke poezie in die boom. Je zou er inderdaad mee tot rust komen.
ms
Die zonnebader in elk geval wel. Die lag -gelukkig zat hij niet op een bankje- in zwembroek in het gras.