Zoek
Als motivatie kon het tellen, de verschillende zaken die ik mezelf had beloofd als ik ooit binnen mijn bmi zou geraken. Ik geraakte er, maar toen was er al corona.
En al weet ik dat corona niet enkel mij treft en al weet ik dat er mensen zijn die écht leed hebben door corona, dacht ik toch: “Lap!”
Want van het beloofde zomerkleed, de stoere botjes en het nieuwe zwempak kwam ineens niets meer in huis.
Of toch wel?
Het zomerkleed schreef ik af, ik had namelijk terug zin gekregen in het (ver)maken van kledingstukken.
Maar daarna begon het.
Het idee van stoere botjes op dat -de zachtere kleur, een erg vrouwelijke uitstraling en een soepelheid om bij weg te dromen, weet je wel– zomerkleed had ik al lang, idee dat ik jaren geleden afkeek van Farrah Fawcett1 in “Criminal Behavior2“, een romantisch politiefilmke waar mijn dochter en ik wel meerdere keren naar keken.
“Ik wil cowboybotten” whatsappte ik Zoneke en zocht cowboybotten op het internet. Oesj, dat viel tegen en geen klein beetje. De prijzen daarvan zijn belachelijk hoog, ook geen klein beetje.
Ik vond andere stoere enkellaarsjes maar er was corona, er was verbod op winkelen en toen dat weer kon was er … de zomer. Botten, bottinnekes, stoere stappers, … vind ze maar als alle winkels vol sandalen en linnen sloefen staan. Ik ondernam zelfs geen poging, wetende dat het faliekant zou aflopen.
Bestellen op internet? Schoenen? Ikke? Nooit vanzeleven. Echt niet. Dat doe ik niet en zal ik dus ook nooit doen, zelfs niet met de mogelijkheid om ze terug te sturen als ze niet passen.
Luc zocht stiekem en stillekes mee. Tot de dag dat hij de oplossing vond. “Bij Torfs kan je reserveren, in de winkel gaan passen en dan pas beslissen” zei hij. Toen moest ik enkel de winkels zoeken waar ze wel degelijk de twee mogelijke maten in voorraad staan hadden …
Voilà! Ondertussen kan ik mijn stoere botjes ook aan onder het rokje dat ik vorig jaar kocht, nooit droeg omdat het sneller te groot was dan verwacht maar nu, na mijn eerste vermaakopdracht, als gegoten zit.
Het zwempak moet wachten. Ik kan toch niet gaan zwemmen. Eigenlijk kan dat wel. Maar weet je, ik houd niet van een stok achter de deur. Als ik moet gaan reserveren voor een zwembeurt is dat is nu precies het gevoel dat ik krijg.
Zoals ik al schreef in een reactie: ik houd van spontane opwellingen.
Bertie
Dan laat je Luc reserveren zonder dat jij het weet, zodat hij op het juiste tijdstip spontaan kan zeggen: kom, laten we gaan zwemmen.
?
ms
Dat zou nog iets voor hem zijn … hij zou het alleen wat vroeger verraden omdat we ons zwemgerief nog bij elkaar zouden moeten scharrelen.
?
Bertie
Jammer. Gelukkig heb je de laarsjes nog.
ms
Ik kan misschien mijn zwemgerief nu al bij elkaar scharrelen en het zeer demonstratief in de gang zetten …
?
Dan moet ik eerst dat badpak nog gaan passen, wie weet hoe hangt dat ondertussen te zwadderen.
elsje
Dat is nog eens een briljant idee van Bertie. En heel benieuwd naar je ‘botten’ klinkt als charmant stoer de outfit.
ms
Is het ook. Dat briljant idee. En de outfit ook.
Jammer maar helaas plaats ik geen foto’s. Af en toe overweeg ik dat wel eens maar voer het idee terug af.
francky
Er is veel spontaniteit verloren gegaan door dat virus.
Afwachten of we ooit nog iets spontaan kunnen uitvoeren.
ms
Zeer de vraag. Op de wilden boef naar een winkel rijden kan nog wel, maar dan moet je weer uitkijken dat je niet op de populaire dagen en uren gaat.