Onze berg is eigenlijk wat je als een achtertuin zou kunnen beschouwen ware het niet dat het een stuk verdriet en ellende is.

Toen we dit huis kochten en de berg zagen hoorden we dat het eigenlijk een ingestorte stal betrof waar de vorige eigenaar grond had op gestort, met als gevolg dat je niet genoeglijk in de tuin kon gaan wandelen, maar al een halve berggeit moest zijn om er wat mee te kunnen.

Dus, wat deden we? We zaaiden er veldbloemen … die jaar na jaar door de gemeente werden kapot gespoten als het de tijd was voor het sproeien van de wilde bermen.

We plantten er een vogelbosje dat door de carnavalhuurders van daar achter werd kapot gereden en waar ze uiteindelijk nog fier op waren, want “Wie noemt dat nu een hof?”

Oorspronkelijk hadden we er eigenlijk kippen op gewild maar toen had Boerbuur zaliger wat gezucht en het gehad over die arme buurman van hiernaast.

Al die jaren later -Boerbuur is zaliger sedert jaren, de huurders met de carnavalswagen werd de huur opgezegd, de gemeente mag geen gif meer spuiten en de arme buurman nam zijn intrek in een woonzorgcentrum- zitten wij met het probleem. De berg is wat slanker maar wat steiler en staat vol onkruid en nu denk ik aan die arme nieuwe buurman van ons: de man met de schattige buitenlandse naam die het huis van de oude buurman kocht.

Bloemen groeiden niet, door de hitte. Maar dat onkruid? Daar was geen kruid tegen gewassen. Ik ging gisteren in de aanval, de hitte is geluwd en ik vond het het perfecte weertje om mijn bergbeklimmerskunsten voor de dag te halen. Je kan niet geloven hoeveel onkruid je op een uur tijd bij elkaar krijgt en hoeveel berg je bloot kan leggen.

Maar wat doen we er daarna mee? Maar dan komt het sterke geslacht hier ten huize met de melding dat je neteldoek kan kopen bij Makro. Dat was één van de oplossingen: neteldoek op de berg en dan maagdenpalm er op.

Maar toen zag ik de netelwortels. En ik dacht: “Wat als …”

Wat als we er nu eens parelhoenen op zetten? Die beesten vreten ook netels kapot, leggen ook eieren maar dan … Wie gaat voor die beesten zorgen als wij op vakantie zijn?

Ik was in de voormiddag begonnen, deed nog wat verder in de namiddag. Dan is de buurman met de schattige buitenlandse naam niet thuis, zie je.

Maar misschien zou het nog zo dom niet zijn om er aan te beginnen als ik hem wél thuis zie komen, misschien komt er wel een gesprekje van over de draad, over parelhoenen ophokken ’s avonds en ’s morgens het hok openen en eieren rapen misschien …