De klok een uur teruggedraaid en het laatste glas van de zomerwijn getapt, de Vueltarit eindigend in de mist op Formigal en ik die, met een fleece vest over mij getrokken, het hele schouwspel bekeek.
De zomer 2020 die nooit in mijn annalen terug te vinden zal zijn als de zomer bij uitstek. Welke zomer trouwens wél? Zomers zijn toch die jaargetijden die zonder noemenswaardige gebeurtenissen voorbij glijden met een waas van zorgeloosheid over zich heen getrokken?
De dagen met zwaarmoedigheid zijn aangebroken? We gaan ons niet laten vangen en uit kijken naar betere tijden.
En hop! We rijden op kop! Brengen het hele peloton naar de top!
Zucht!
Matroos Beek
Mooi logje.
We houden de moed erin.
ms
Dank je.
Gisteren toch even wat moeilijk gehad. Vandaag terug een verse lading moed bijeen geschraapt.
Anna berg
Top! ?
ms
?
elsje
Met elke dag een fikse blog van jou komen we de winter wel door.
Overigens ik heb genoten van de Giro, zo spannend en echt zoals koers moet zijn. Spijtig voor Wilco maar dat is koers, de dood of de gladiolen.
Nu nog genieten van de Vuelta.
ms
Ik geniet meer van de Vuelta dan van de Giro maar dat heeft dan weer niks met koers te zien maar met het kijken op Eurosport. Ergerlijk!
francky
Alles heeft zijn voor en tegen. Zo ook de seizoenen. Een hittegolf een herfststorm enz. Zo kunnen we altijd voor het weer depri zijn.
ms
Het gaat niet over het weer.
Bertie
We overleven alles als het moet. Indien nodig komen we hier goeie zin opdoen. ☼
ps
ik keek even naar de Vuelta, dacht dat ze de Tourmalet zouden bereiken maar ik zag niets bekends, behalve een paar onherbergzame stukken uit de omgeving.
We waren daar met de auto, dat snap je.?
ms
Opstekers! Daar hebben we soms zo’n behoefte aan. En soms zit het in kleine dingen.
Neen, ze konden de Tourmalet niet op, die ligt in Frankrijk en ze mochten de grens niet over. Dus weken ze uit naar Formigal.
Bertie
Ah, wist ik niet.
ms
Maar ik was ooit wel in Formigal en ik herkende het ook niet zo zonder sneeuw.