Er stond nog een opgenomen Deense dramareeks, niet bekeken. Om één of andere reden keken we niet omwille van een misverstand dat we zelf in het leven hadden geroepen.

Tot we, geen zin in nonsens, geen zin in maar weer gekonkelfoes, geen zin in maar weer baas boven baas, geen zin in gebrul, kort gezegd: geen zin in eenheidsworst, dachten: “we zetten het op en kijken eens wat het is”.

Na een vijftal minuten, na het vernoemen van een vermiste duikboot, wist ik Luc te vertellen dat het een echt gebeurd verhaal betrof. Er was de herinnering aan de kranten van een viertal jaar terug over een zaak waaraan ik toen geen touw kon vastknopen, namelijk de bizarre moord op Kim Wall¹, journaliste die een duikbootbouwer zou interviewen.

De reeks is langzaam en met respect opgebouwd. Er kwam geen spektakel, geen sensatie aan te pas. Het is wel een relaas van hoe het er veelal aan toegaat. Het zoeken naar gegevens, het minutieus uitvlooien van details, tegenstrijdigheden bekijken en verwerken, doorzetting en inspanning en een gevecht tegen de tijd.

En al kenden we het verloop in grote lijnen heeft “The Investigation^²” geen moment verveeld.