En dan lees ik uitgerekend gisterenmorgen dat Landen Plage dit jaar op het Stationsplein doorgaat van 16 tot 21 juli. Het tijdstip van verschijnen zal wel toeval zijn, maar het leek me eerder ongemakkelijk met al die watersnood in het land.

Toen ik las dat het evenement vorig jaar niet had kunnen doorgaan door corona, maar dat ze nu terug waren, dacht ik dat toch wou zeggen dat het ooit, vroeger, ook al was georganiseerd, wat blijkbaar ook zo was¹. En ik wist daar niks van.

Het zou niet veel veranderen. Als ik het zo lees lijkt het wel op de jaarlijkse kerstmarkt, maar dan in de zomer. Er komen drankstandjes en foodtrucks. En in plaats van in de sneeuw zou je in het zand lopen.

Al bij al is dat natuurlijk een geluk voor hen die wel houden van een zuiders sfeertje, want palmbomen groeien hier ook al niet.

Wat maar weer eens het bewijs is dat ik toch eigenlijk een erg saaie bobonne word. Ik houd niet van zand tussen mijn tenen, ik eet niet bij foodtrucks want daar word ik dik van en verder … voor dat ene drankje dat ze aan mij zouden kunnen slijten …

Ik weet het: het is erg met me gesteld, maar ik geniet meer van kleinschaliger dingen zoals met een boek onder een parasol op ons koerke met een zjat koffie en een koekske …

Een glas witte wijn mag ook.