Zoek
Op mijn skynetadres had ik eigenlijk nooit spam gehad. Verwonderlijk was dat niet. Sedert het scheiden van de zakelijke en de persoonlijke e-mail kwam er op die persoonlijke niet veel meer binnen tenzij een paar dingen die ik te belangrijk vond om aan gmail kenbaar te maken.
Dat dat op zich ook niet echt veilig was, leerde ik pas jaren later.
Toen we omwille van ons pensioen, enkele jaren geleden, bij een bepaalde bank weggingen kwam de spam massaal binnen. Ik dacht -nogal vergezocht, dat wel- aan een wraakactie.
Ik maakte een zwarte lijst, zette alle spammers er op en na verloop van tijd doofden de spammende e-mails uit.
Niet zo lang geleden herbegonnen ze. Ik vertikte het om er veel tijd in te steken, zette ze niet meer op een zwarte lijst, meldde de schurkachtige aan Safeonweb.be en gooide de andere gewoon weg.
Vorige dinsdag las ik het:
Persoonlijke gegevens van Lotto-spelers te koop aangeboden op internet1
En ik wist genoeg. Ik wist vanwaar de spam kwam, al betreft het meestal geen casino’s of kansspelen, maar nog altijd de klassieke rommel à la wondermiddeltjes om af te vallen en aanbiedingen van nep-supermarkten.
Ik zou ons niet in de categorie ‘liefhebbers van kansspelen’ onderbrengen, wij zijn geen potentiële klanten voor verdergevorderde kansspelen, enkel maar abonnees op dromenjacht.
Blijkbaar kunnen we met e-mail wel meer spam winnen dan de grote -of zelfs een kleine- pot.
1 Het Nieuwsblad
Matroos Beek
Ze weten je snel te vinden via allerlei kanalen.
ms
Het volstaat dat er ene “stoemelings” die lijst laat open staan of ergens verkeerd parkeert.
Bertie
En het gaat maar door…
ms
Vroeger bestond dat ook. Toen ik een BTW-nr aanvroeg voor de zaak kwamen er hopen papieren spam in de echte brievenbus. Het adres? Letterlijk overgenomen van de BTW.
Iemand met een bijverdienste? Want daar geloofde ik nu eens niet in toeval.
Bertie
Nee.daar geloof ik ook niet in. Het zag er toen al uit alsof de instanties samenhingen, alsof ze vanuit één kantoor bestuurd werden.
ms
Inderdaad.
Ze hebben veel aangepast intussen maar helemaal goed kwam het niet.
Suskeblogt
En dan maar klagen over privacy. Die bestaat sedert het ontstaan van het web allang niet meer.
ms
Adreslijsten werden al, zolang ik me kan heugen, verkocht.
Er kwam op zeker ogenblik wel een verbod, maar het bleef gebeuren, zij het door lieden van bedenkelijk allooi.
Net als nu, maar nu weten we dat het op wereldvlak gebeurt en ziet het er groter uit.
Mogelijk zijn er meer dan vroeger die er baat bij hebben.
Suskeblogt
Vroeger kon je naar het gemeente/stadhuis om iemand zijn of haar adres te vragen. Bepaalde groepen konden “kiezerslijsten” kopen. Toen werd dat verboden, maar er waren nog genoeg achterpoortjes.