Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Iets in roze en wit

Het verhaal waarom het voorvalt ga ik niet meer opnieuw vertellen, ik ga enkel vertellen dat het weer zover was.

We kochten ons een zak maskesvlees of (zachte) spekken al naargelang de plaats van waar je afkomstig bent.

En ik dacht dat maskesvlees dan wel niet de officiële benaming zou zijn -spekken leek me al een ietsje realistischer- maar het “Chamallows Speckies” op de zak vond ik ook maar niks.

En als ik dan het logje van vier jaar geleden lees, zie ik dat het me toen niet stoorde. Waarmee volgens mij bewezen is dat een mens wat sneller kittelorig wordt in zijn/haar oude(re) dagen.

Ik heb er dan wel een opmerking over gemaakt maar heb ze toch wel opgegeten … het zou er nog aan mankeren.

Previous

Geheimzinnige boodschap

Next

De mist in – in de mist

19 Comments

  1. Maskes = meisjes, als ik me een liedje van Raymond van het Groenwoud goed herinner. Dat is eigenlijk een heel goede naam!

    • ms

      Goed herinnerd. Maskes zijn meisjes. En zelf vind ik de naam ook wel goed.

      Vroeger, in een tijd dat ik die niet lustte, waren die verkrijgbaar in langere lengtes waardoor je ze per stuk kon kopen in de snoepwinkel.

  2. De jongste zoon van mijn Vietnamese vrienden is er dol op.

    Ik bedank voor deze zoetigheid.

    Vrolijke groet,

  3. Kopen zal ik ze niet, maar staan ze voor mijn neus dan eet ik ze allemaal op.
    Ik noem het gewoon spekkies. Vroeger zeiden we trekspek, in de vorm van een ruit trok je ze vanuit je tanden wel een meter lang. Bijna. 😉

    • ms

      Meestal denk ik er zelfs niet aan en dan ineens, om één of ander bizar gevoel, heb ik er nood aan en deze keer zijn we zelfs speciaal gaan halen.

      Een gebrek aan suiker?

      • Een gebrek aan suiker uit zich bij mij heel anders. Dat lijkt op een aanval van koorts, trillen zweten, slapte, lage bloeddruk. Een schepje suiker of een snee brood zijn dan voldoende.

        • ms

          Ik heb er geen ervaring mee, maar zo een futloos dipje ineens … dus dacht ik aan te weinig eten = te weinig suiker.

  4. Als kind at ik ze vaak, nu nooit meer. Nonnenbillen werden ze bij ons genoemd. Vraag me niet waarom…

  5. Spekken zijn niet aan mij besteed. Geef mij maar een stuk chocolade.

    • ms

      Chocolade is een beetje van hetzelfde. Ik denk er nooit aan en dan ineens hebben we een poos dat we chocolade eten, tot de repen op zijn en dan is ’t weer over.

  6. elsjeveth

    Spekken heerlijk !!! vooral degene die je in België koopt, die zijn zachter lijkt het wel. Je hebt er vast van genoten.
    In mijn jeugd kochten op de kermis Jodenlak (waar het wordt vandaan komt…klinkt in deze tijd niet netjes) een vierkante harde blok, roze met geel en daar deed je de hele dag mee. Likken en suiker innemen. Tussen de kaneel en zuurstokken lagen hele blokken van het mierzoete snoepgoed. Voor 5 cent sneed de exploitant van de kraam een stuk voor je af.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén