Zei ik gisteren nog wat over een nieuwe springvorm op de kop te tikken? Wel, in een bevlieging overtuigde ik Luc om eindelijk eens die nieuwe wandelschoenen voor hem te gaan kopen.

En terwijl we daar waren zouden we voor elk nog een tweede paar waterschoenen meebrengen.

En terwijl we daar waren zouden we toch maar eens in de Action gaan kijken. Volgens Zoneke staan daar springvormen. Die stonden er, maar waren te groot. En dat zei ik ook -luidop- tegen Luc. “Dat is juist” zei de dame die daar net de pannen aan het bekijken was.

We raakten aan de klap en ik legde uit over de dikte van cheesecake en de daarvoor vereiste diameter. “Op de markt van Sint-Truiden staat iemand met bakgerief” zei ze “en die heeft alle maten”.

We liepen dus -voor de zoveelste keer- onverrichter zake bij de Action buiten, al lag het deze keer niet aan hen.

En terwijl we daar waren gingen we een wandelingetje doen dat we nog niet deden, waar we grandioos verloren liepen en anderhalve kilometer meer deden dan voorzien.

En terwijl we daar waren konden we nog eens in de Kringwinkel binnenspringen. En daar stond een spiksplinternieuwe springvorm, maar echt gloednieuw. Waarschijnlijk was ook hij slachtoffer van de snel verbeterende coronacijfers. En ik kon hem kopen voor een prijske waarvoor ik die bij Action nog niet had kunnen krijgen.

Hij was weliswaar ook niet van de juiste diameter, maar ik kon hem toch niet laten staan.

Ik had gisteren moeten schrijven:

Nu zo snel mogelijk een andere springvorm met de juiste diameter op de kop tikken.

Ik zal me in de toekomst moeten toeleggen op het vollediger en juister formuleren van mijn verzuchtingen.