Zoek
Euh neen … ik wil het niet hebben over discussies die de dag van vandaag schering en inslag zijn.
Ik wil het hebben over een situatie die me jaren lang tegen de haren in streek.
Een vroegere werkgever stelde me voor aan een Amerikaanse afgezant als Maria W. waarop ik -meestal niet zo ad rem, maar wel degelijk in mijn Q gebeten- reageerde met: “Neen hoor! Het is Maria S. ofwel Mevrouw W.” Achteraf wist mijn werkgever me te vertellen dat men dat in Amerika zo niet zag zitten waarop ik hem er aan herinnerde dat wij niet in Amerika waren of leefden.
Later vroeg ik een BTW-nummer aan, begon een eigen zaak en zag tot mijn grote verwondering op elke correspondentie achter mijn naam “echtgenote W.” verschijnen. Ik vroeg wat dat te betekenen had. Ik had dat zo aangevraagd, zei men. Ik wist goed dat ik dat niet had gedaan.
Op elk officieel papier, oproepen voor verkiezingen en zo meer stond die melding.
Toen ik dit huis kocht en Luc medebewoner werd kwamen de rekeningen wat huis en aanverwanten betrof op zijn naam. Ik belde de stad en kreeg als antwoord dat “die man” hier toch woonde en dat dat de hoofdpersoon was. “Dan kan “die man” de vuilbak maar betalen ook” zei ik, wel al lachend maar ik vroeg me wel af wanneer ik iets te betekenen zou hebben. Als “die man” in gebreke bleef?
Bij Center Parcs schreef ik in als “Familie S” en kreeg e-mails aan “Geachte Heer Maria S.” Met zo’n voornaam? Ik belde en kreeg als antwoord dat dat de standaard aanspreektitel was. “Goed” zei ik “dan komen wij niet meer”. Ze gingen het aanpassen.
De volgende keren ging het goed, om dan ineens wéér als “Geachte Heer” aangesproken te worden. Ik schreef me uit: uit de nieuwsbrief, uit mijn account en kreeg prompt een e-mail met “Geachte Mevrouw”.
Sedertdien gaat het goed. Nu schrijven ze: “Beste Maria”.
Eigenlijk was die oplossing al die jaren al gewoon heel simpel geweest. Gewoon aanspreektitel: “Geachte” met een komma der achter.
Maar wat zien we nu? Nu is er het advies aan ambtenaren om geen “Mijnheer” of “Mevrouw” meer te gebruiken in brieven.
Ergens is dat een goeie zet, maar ze komen er aardig laat mee. Mocht deze “Mevrouw” nu een klagende zaag zijn zou ze denken dat maar weer een bewijs is dat het voor vrouwen alleen niet nodig was, maar weet je, nu denkt deze “Mevrouw” alleen maar: “Ze doen maar”.
____________________1 Het Nieuwsblad
Matroos Beek
De achterliggende gedachte is nu de genderneutraliteit. Voorheen was dat omdat de man het voor het zeggen had/heeft – de hoofdpersoon was. Ook ik krijg nog steeds brieven met Geachte Heer B.R. omdat ik de naam van mijn man niet gebruik en/of omdat ze denken dat ik de man in huis ben. In Nederland nemen de meeste gehuwde vrouwen namelijk de familienaam van hun man aan.
Met beide situaties heb ik het moeilijk. Ik blijf graag een zelfstandige vrouw. Liever zo dan een afhankelijke, ongeslachtelijke ‘die’.
ms
Die naamsverandering heb ik altijd absurd gevonden. Net of je geen persoon meer bent als je huwt, maar een aanhangsel.
De rekeningen van de stad komen nog steeds op Lucs naam. Verder lijkt nu alles wel terdege geregeld.
Hoe scheef ze het soms krijgen … Er komt soms een e-mail voor Luc, met Geachte Heer W. op mijn gmail. Hoe komen ze dààr bij?
Suskeblogt
Mijn vrouw haar familienaam is George. Zo kregen we wel eens brieven geadresseerd aan de heer George Spruytte. We konden er wel mee lachen. Tegenwoordig komt alle briefwisseling via mail binnen en is het gewoon beste Francky of iets van dien aard.
ms
Je weet niet waar ze het halen. Welke criteria gebruiken ze daar om personeel te zoeken?
Bertie
Goed dit ook eens van iemand anders te horen. Zelfstandig was ik niet maar kende soortgelijke zaken in mijn familie en de ergernis hierover.
Als weduwe word ik wel persoonlijk benaderd maar altijd als de vrouw van. Zo hoort het hier.
ms
Ik kreeg ooit een telefoontje van een man die me nogal hautain vroeg om de zaakvoerder door te verbinden.
Ik vroeg hem of hij niet wist dat een vrouw ook zaakvoerder kon zijn en legde de telefoon toe.
Bertie
Net goed, zo hoort het. 😉
marieclaire
Heel merkwaardige situaties die je hierboven beschrijft, waar ik echt helemaal niets van kan volgen.
ms
Beter zo. Ergerlijk als je het meemaakt.
petergreyphotography
Ik begon aan een flauwe grap over Petra Grey, maar nee, ook hier weet ik van kennissen dat het eindeloos geduurd heeft voordat een vrouw als vrouw werd aangeschreven en als zaakvoerder. Intussen is veel verbeterd gelukkig.
ms
Ja, nu ik op pensioen ben. Het is o.m. één van de redenen waarom Luc en ik nooit gehuwd zijn. We hadden geen van beiden zin in maar weer een eigendomscertificaat. 😑
elsjeveth
Peter heeft gelijk, gelukkig is er veel veranderd sinds de tijd dat men (ook bij de overheid) vond dat het enige recht van de vrouw het aanrecht was.
Maar zo heel af en toe popt er toch weer iets naar boven dat zorgt voor het optrekken van mijn wenkbrauwen.
Alert blijven wij vrouwen 🙂