Tijdens ooit en nu is er ergens een gat, een ommekeer, waar ik niks van heb meegekregen en niet helemaal meer mee of bij ben.

Waar men nu vindt dat alcohol verbieden voor leiding op een jeugdkamp betuttelend en een brug te ver is en ik lees over kampen die zich dan als voorbeeld willen stellen waar men oppert dat er altijd één bob, liever twee, zijn denk ik aan die tijd toen ik bij de leiding was.

In die tijd zou het niet in ons hoofd zijn opgekomen om ons ladderzat te drinken. En één bob, of twee bobs, als het kot afbrandt haal je daarmee geen hele groep kinderen buiten en nog een paar zatte collega’s op de koop toe.

Waar men het nu over betuttelend heeft, heeft men het nooit over verantwoordelijkheidsgevoel.

Maar gaan voorstellen dat ouders bij het eten geen glas wijn mogen drinken omdat de kinderen dat dan normaal gaan vinden, dat kan wél, dat is niet betuttelend.

Geloof me maar, die kinderen op die kampen, die weten ook heel goed wat er gaande is. Kinderen zijn niet zo onnozel.

Het moet niet verboden worden. Ze moeten het uit zichzelf weten. Als ze willen drinken zuipen … na een kamp is er mogelijkheid genoeg.