Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Wie? Wat? Waar? Wanneer?

Zo een maand of twee geleden liep ik door de Kringwinkel en zag een schilderij. Dat is niet verwonderlijk, er staan er wel meer. Maar meestal bekijk ik die niet. Maar zo had waren er ooit al eens “Dikke Dames” van El van Leersum -een afdruk weliswaar- in mijn oog gesprongen.

Nu trok dit mijn aandacht omdat ik meende de locatie te herkennen. Ik nam het op en zag de naam.

Het was niet de naam van de schilder. In de tijd waarin het schilderij ingekaderd werd, schreef men nog niet met dat lettertype. Maar het was wel mijn achternaam.

Nu is het wel zo dat er ooit één van mijn voorvaderen verwant was aan een kunstschilder, maar dat is dan al zoveel eeuwen geleden dat je het nu nog moeilijk over verwantschap kan hebben.

Voor zover het mooie, prettige aan dit verhaal. Wat volgt is minder fraai.

Ik googelde de naam van die kunstschilder om te weten of hij erg gekend was, of er ergens schilderijen van hem hingen en of het de moeite waard was dat ik die eens zou gaan bekijken.

En wat kreeg ik te zien? Mijn voor én achternaam, de naam van de vroegere zaak en alle adresgegevens en telefoonnummer op de koop toe met een foto van het huis als toemaatje en dat met de auto voor de deur, die we pas drie jaar na het stopzetten van de zaak hebben gekocht.

En dat terwijl ik dat nooit op internet het gezet en dat we toch al x-aantal jaar op pensioen zijn.

Wie heeft ooit bedacht dat dat op internet thuis hoorde? Eén van de instanties waarbij je je moet inschrijven als zelfstandige?

Vraag was: hoe krijg ik het er af? Als ik er op klikte kon ik het wel verwijderen, maar is dat ook zo? “Feedback” noemde Google het, maar eerst krijg ik een melding dat aan die feedback daarom nog geen gevolg zal worden gegeven.

Daarna kreeg ik een e-mail dat het 24 uur kan duren eer het bijgewerkt wordt.

Om dan, nog vóór het geschrevene te merken dat het al verwijderd was.

Een mens zou ervan zuchten. Een ander draait het in de soep en wie mag het oplossen?

Previous

De ketens

Next

Woordarcheologie

11 Comments

  1. Dat is wel kras! Bedrijfsgegevens, dat snap ik, maar een betrekkelijk recente foto van het huis snap ik niet. Gelukkig is het dus wel te (laten) verwijderen, en nog vrij vlot ook. Ik heb begrepen dat dat in het verleden heel wat moeilijker kon zijn.

    • ms

      Wel ja, vroeger was dat schier onmogelijk. Daarom vreesde ik ook voor een eindeloos gedoe.

      Ik ga het wel in het oog houden en blijven afvragen wie het er op zette, zonder te vragen of het mocht/kon.

  2. Een sterk staaltje van: hoe kan dit?
    Wie of wat doet zoiets? Zet iemand automatisch de (ver-)koopwaar op Internet, met naam en toenaam?
    Ik zou er ook niet blij mee zijn.
    Weet je nog bij wie het schilderij te koop was?

  3. ms

    Bij de Kringwinkel. Maar nu staat het -hangen doet het nog niet- bij ons thuis.

  4. Dat internet weet veel te veel over ons. Dat je persoonlijke gegevens dan nog voor het rapen liggen is er helemaal over. Goed dat je het kon laten verwijderen.

  5. Heel vreemd is dat…
    Zo’n vijftien jaar geleden stond er een heel artikel over mijn zaakje in de Libelle – ook met foto’s van het huis. Ik werd hierover getipt door kennissen. Nooit zijn die bij mij over de vloer geweest of hadden ze toestemming gevraagd. Aangezien het positief was, en goede reclame, heb ik het maar zo gelaten. Maar je ziet, men kan zomaar iets over je rondstrooien via internet.

  6. elsjeveth

    Hoe is dat mogelijk zeg. Daar zou ik ook van verschieten. Gelukkig dat je het nog redelijk snel hebt kunnen (laten) verwijderen, maar je vraagt je toch af wat er nog meer ongemerkt op internet over je verschijnt.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén