ZoekEr was eens een getroubleerde vrouw
Die wist helemaal niet wat ze wou
Ze wou zus, dan weer zo
Was tegen, maar toch pro
Ze dacht: “Ach tweede ik, zwijg algauw”
Leven met twee ikken in één lijf
Is niet simpel, dat staat buiten kijf
Eentje buiten sjotten
Met maar één paar botten
Ze wist met haar eigen genen blijf
Ze ging uiteindelijk besluiten
Haar bezwaren eens te uiten
Na grondig overleg
Ging die dwarsligger weg
Toen huilde ze tranen met tuiten
[© ms – 14 maart 2023]
Koesterfoto’s
De Beemden
Op de affiche
Lezer voor altijd
Alle beetjes helpen
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
petergreyphotography
Wat prachtig geschreven! ‘Eentje buiten sjotten/Met maar één paar botten.’ Elke zin is raak en het einde is even ontroerend als mooi. Ik ga hem, met je welnemen, opslaan en vaak herlezen.
ms
Dank je.
Natuurlijk mag je dat opslaan. Daar heb ik geen probleem mee.
Bertie
Verrassend, hier word ik wakker van.
Ik sluit me bij Peter aan.
ms
Dank je. Goeie Morgen! 😉
elsjeveth
Ook hier hetzelfde idee. Schitterend
ms
Dank je. Veel eensgezindheid op het blog en dat maakt me wel blij. 😉
elsjeveth
Alle neuzen dezelfde kant op 😉
Matroos Beek
Schitterend limericks met inhoud!
ms
Dank je. Dat was iets voor de stille uurtjes.
Suskeblogt
Heel mooi. Dit dient inderdaad om herlezen te worden.
Haba
Een mooi geheel van drie limericks 🙂
ms
Dank je, mooi dat die het tenminste eens waren. 😉
willyfotoblog
heel knap en verrassend
prettige dag
son370
Geweldig, zoiets kunnen bedenken… chapeau!👍
ms
Dank je. Soms komt dat gewoon vanzelf. 😉