Zoek
Iedereen denkt wel eens na, piekert wel eens, over alle berichten, waarmee ze ons nu rond onze oren slaan.
Dan ga ik daarom eens terug naar mijn kindertijd. Van hoe het er ooit, toen ik in Antwerpen woonde, aan toe ging herinner ik me niet meer alles.
Maar later, in Lotenhulle en Hekelgem, aten wij aardappelen met veel groenten en sneed mijn moeder het vlees in hapklare stukjes die ze telde alvorens ze op ons bord te leggen. Eén keer per week aten we frieten, één keer per week aten we vis.
Ik was kind, ik stond er niet bij stil, maar ik ben nooit een echte vleeseter geworden. Ik eet het nog steeds met kleine porties van iets van een 50gr. maar ik snijd het wel zelf.
Ook hadden we in Lotenhulle twee kolenkachels in de woonplaatsen en een Leuvense stoof in de keuken. Heb ik daar kou gehad? Ik herinner het me niet.
In Hekelgem stonden één kolenkachel en de Leuvense stoof in de woonplaatsen. In de (achter)keuken stond niks. Daar verwarmde ik me dan maar aan het afwaswater, want ook daar herinner ik me niet dat ik het koud heb gehad.
Later, na nog maar een verhuis hadden we opnieuw twee kolenkachels in de woonplaatsen en de Leuvense stoof stond in het kot, waar we in bad konden maar waar ook de kolen lagen opgeslagen.
Dààr heb ik het koud gehad. We waren met zes, dat betekent dat het telkens een heen en weer was. Dan wou er ene naar de achterkeuken, een andere naar de wc, een andere dit en de ene weer dat en telkens ging die deur naar die gang open en had ik zin om te brullen omdat het daarna weer lang duurde eer het terug warm was.
Toen las ik eens iets over dat de mensen meer comfort hadden en langer gingen leven net precies omdat ze meer comfort hadden. Omdat ze zich meer vlees konden permitteren konden ze een beter afweersysteem opbouwen en waren zodoende beter beschermd, óók tegen winterkou dank zij dat betere eten.
Nu lees ik dan weer dat we gezonder moeten eten maar ach, daar heb ik me nu al jaren om bekommerd. We eten soms frieten, maar zeker niet alle weken. Zou het eigenlijk wel alle maanden zijn?
Maar bovendien kréég ik het wel toen ik las dat kou lijden gezond is1. Dan krijg ik de indruk dat ze ons gewoon terug willen douwen naar die situatie van allemaal in één ruimte met een stoof waar je je buik verbrandt en je achterste er af vriest.
Daar haak ik af. Want bruin vet? Dat is het eerste dat ik dààr van hoor. Al ken ik wel ander bruin vet. Als je je vlees in de pan te lang laat bakken krijg je zelfs zwart vet.
____________________1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/11/16/bruin-vet/
peter grey
In mijn jeugd woonden we een tijdje in een boerderijtje in Limburg, halfsteens muren, glas dat zo dun was dat het als je er alleen maar doorheen keek versplinterde, een dak van stro en kraaieveren. Het was winter en er stonden geen bloemen op de ruiten maar hele boeketten. Een raampje op het oosten is bevroren gebleven tot ver in april. Ik was zoals alle kinderen in die tijd broodmager, maar met de zes borstrokken die ik droeg leek het nog heel wat. Enfin, ik haatte en haat nog steeds kou. En ik geloof niet dat je van koud lijden gezond(er) wordt. Ook niet van veel vlees eten trouwens. Wat wél helpt bij kou is eten op zich want bij het verbranden van al die calorieën komt warmte vrij, maar ja, van al dat eten krijg je dan weer bruin vet. Beter is een goed verwarmingssysteem.
ms
Die ijsbloemen mis ik soms nog wel. Het had wel iets.
Ik was als kind ook mager. Broodmager zou ik niet zeggen, alhoewel als ik een foto van op mijn negentiende bekijk …😮
Bruin vet is goed, zegt ze, dàt moeten we hebben.
Indertijd mochten we niet klagen over kou. Dat was goed om ons karakter te sterken.
Als ik thuis daarover wat zei, mocht ik wel één of ander gaan kuisen, daar zou ik het wel warm van krijgen.
Kijk, ze hebben de mond vol over mensen die het niet meer zien zitten.
(Té) kort op de bal? Ik mag niet eten. Nu moet ik af en toe ook nog kou lijden.
Ik kan er best in komen dat mensen die minder gehard zijn rare gedachten krijgen.
rob alberts
Van 1 kolenkachel in de kamer en 1 fornuis in de keuken en de wekelijkse badkuip, naar aardgas gestookte gevelkachels in elke ruimte en warm water uit een geiser voor de douche, naar vloerverwarming in het hele huis.
Later op kamers altijd een verwarming, maar niet altijd een warm water douche.
Nu heb ik infrarood panelen in elke ruimte, een inductie kookplaat en een instant heater voor warm water.
De KlimaatRamp en slechte fossiele brandstoffen, met mijn zonnepanelen maak ik nu meer elektriciteit dan wat ik verbruik.
Extra kleding en/of dekens maken dat ik het nu warmer heb dan ooit.
En die veilige en duurzame warmte gun ik bijvoorbeeld mijn aangenomen kleindochter ook.
De Aarde staat op instorten..
https://robalberts.wordpress.com/2020/07/16/mijn-woning-aardgasvrij/
Warme, Natuurvriendelijke en duurzame groet,
ms
Indertijd waren er minder mensen op de wereld. Dat maakt al een groot verschil.
Ook wij leven aardgasvrij. Als wij dat al zouden willen moeten wij die leiding zelf laten leggen. Wij verwarmen met warmtepompen.
Zonnepanelen hebben we niet. Dat werd ons ooit afgeraden in 2007 bij de verbouwing. En nu zien we het niet meer zitten om er aan te beginnen.
En wat de wereld betreft? De aarde staat niet op instorten. De aarde staat op het punt ons te vernietigen. En dat is haar goed recht.
Maar ik zou toch wat willen zeggen. Ik apprecieer je reacties, dat wel. We weten dat je goed bezig bent, maar jij niet alleen. Anderen doen dat ook, maar etaleren het zo niet.
Onheilsnieuws is er overal te vinden. De gazetten staan er vol van. De TV loopt er van over.
Ik vind het dan ook liever niet terug op mijn blog op een zondagmorgen bij mijn tweede zjat koffie.
Ik hoop dat je me dat niet kwalijk neemt.
Rob Alberts
Akkoord, ik zal geen verontrustende zondag gazet mededelingen plaatsen.
Vredelievende groet,
ms
Dank je.
bertjens
We even inderdaad langer en zijn groter en sterker. Prima. Houe zo, zou ik zeggen en leef niet meteen alle nieuwe regeltjes na.
Met gezond verstand en wat geluk heb je goede genen. Die zeggen misschien het meest.
ms
Al die nieuwe regeltjes? Neen hoor, deze week heb ik er nog eentje naar de prullenbak verwezen. Ze gaan echt té ver met betuttelen.
Mijn gezondheid is me heilig. Mijn geestelijke ook.
Matroos Beek
Ik ijsbeer al jaren. Letterlijk dan, gelukkig niet figuurlijk. Ook deze ochtend bij -2gr ga ik buiten douchen onder het ijskoude water. Waarom? vraagt ieder mij. Ik kan enkel zeggen dat ik een soort verslaafd aan mijn koude douche ben. Het hoort bij mijn dagelijks ritueel en ik kan niet meer zonder. Het doet me toch zo’n goed. Maar uiteraard maar voor een paar minuten. Daarna trek ik een warme trui aan en voel ik mij 100 vrouwen sterk. Bruin vet… ik weet het niet… het lijkt me een zoveelste hype.
ms
Ik vind dat bewonderenswaardig. Ook die ijsberen die in het ijskoude water duiken.
Maar ik herinner me de jongen van 16 die na een sportmanifestatie zijn hoofd onder de koude kraan stak en afgevoerd diende te worden. Waarop men zei dat je je hoofd niet zo snel mocht afkoelen. Hoe het afliep weet ik niet meer.
Ik herinner me ook de buurman die na zijn zondags fietstochtje een pint uit de ijskast haalde, die uitdronk en afgevoerd diende te worden. Hij overleefde het niet. En toen gaf men krak dezelfde uitleg.
Mogelijk had het te maken met de sportprestatie die de hersenen eerst had verhit. Mogelijk.
Maar ik weet wel dat ik, als ik in het vroegere zwembad van *censuur” stapte ik altijd de indruk had dat mijn hart zou barsten en ik niet kon ademen. Ik ben dat zwembad daarna beginnen mijden.
Maar dat is dan weer een ander soort kou als de blijvende kou die ik had indertijd bij die stoof en die open- en dichtgaande deur.
Matroos Beek
Dat kan ik mij voorstellen dat zoiets gebeurt als je heel plots afkoelt, zeker met je hoofd! Deze dagen als het vriest, draag ik een speciale dikke badmuts want ijskoude op het hoofd is echt niet goed. Ik begin altijd bij mijn voeten en ga zo naar boven. Altijd. Je moet het natuurlijk ook gewoon zijn. Mijn lichaam is er aan gewend. Een warme tot hete douche of bad verdraag ik niet meer. Daarvan zou ik onwel worden.
ms
Na een sauna bij Plopsaqua neem ik ook een (korte) koude douche, maar dan begin ik inderdaad ook bij mijn voeten. Ik heb er sowieso een badmuts op. 😉
elsjeveth
We hadden het warm met de kolenkachel in huis, de slaapkamers was een heel ander verhaal, ijsbloemen op de ramen, een kriebelend wolletje en flanellen pyjama, flanellen onderlakens hielden ons warm.
Op zondag draadjesvlees, doordeweek een bal gehakt vrijdag vis, maandag de restjes van zondag en verder nasi (geen idee of daar veel vlees inzat)
Maar kou lijden het lijkt me flink ongezond, ik voel nu al een blaasontsteking opkomen bij het woord kou lijden alleen al 🙂 of je moet Wim Hofman heten de Ice Man
ms
Bij ons was het zondags gewoonlijk kip, gebraden of vol-au-vent.
Stoofvlees aten wij wel gedurende de week, bij de frieten of met puree.
Boven was niet verwarmd. Nu slapen we ook nog met het venster open. Zo gewend, zeker?
elsjeveth
Ja slapen 💤in een frisse slaapkamer is ook voor ons een pre
ms
Waarschijnlijk ook omdat we het zo gewend zijn gemaakt.
Haba
Wij hadden twee kolenkachels, maar die in de voorkamer werd alleen op zondag en als er visite was hoger opgestookt. Boven was er geen verwarming en die ijsbloemen waren prachtig. Als kind ging je dan met een rietje je warme adem er op blazen zodat je de mooiste bloemen kon laten staan en de lelijke wegsmolten. Toen ik veertien was, verhuisden we naar een huis met cv. Luxe voelde dat, overal warmte. Vlees werd op zondag gegeten net als bij Elsje, de restjes op maandag. Wij aten vis op dinsdag omdat dan de visboer langs kwam. De rest van de week meestal gehakt, niet altijd als bal maar ook verwerkt in oven schotel of we hadden een ei . Ach koud heb ik het nooit gehad bij mijn weten, lekker dikke dekens op je bed en aankleden beneden bij de kachel.
ms
Wij aten wel alle dagen vlees en één keer per week vis op vrijdag (bevel van de katholieke kerk 😉 )
Voor bezoek werd er niet harder gestookt, dat heb ik toch nooit geweten.
Suskeblogt
Ik ben ook opgegroeid in dergelijke omstandigheden zoals die van jou destijds. Ik wil absoluut niet terug naar die leefwijze. Vraag is of we dat nog zouden kunnen.
Verder maak ik zelf wel uit waar ik me goed bij voel wat eten betreft. Veel vlees eten we hier sowieso niet.
ms
Ik hoor ze
nietgraag bezig, zij die gaan ophemelen hoe gezond het allemaal is.Mijn verstand en ik zijn het eens over wat wij gezond vinden. Het is alleen maar te hopen dat ik gezond verstand heb. 😉