Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het volkswagenbuske van de beenhouwer

Het is nu toch al twee weken geleden dat mske in de krant las over die bestelwagen met 19 mensen aan boord en het is nu ook al een twee weken geleden dat ze daardoor ineens aan dat volkswagenbuske moest denken.

De dochter van de beenhouwer was hoofdleidster bij de chiro en in geval van nood diende dat buske dan voor het transport. Natuurlijk ging het dan niet over de ganse chirgroep van het dorp maar wel over de sterrekes of de zonnekes of de kroontjes, zoals die leeftijdsgroepen onderverdeeld werden.

In dat buske stonden geen zetels, er waren geen veiligheidsriemen, er was niets, enkel ruimte en toch stapten mske en haar medechirogenoten daar zonder angst in en hielden zich vast aan elkaar.

Natuurlijk was de tijd toen anders, natuurlijk was er minder verkeer en minder risico en natuurlijk was dat ook een belevenis op zich.

Moest ze het nu horen zou ze ook denken dat het onverantwoord is en hoe gevaarlijk.

Previous

Bron/Broen

Next

Een groots geschenk

4 Comments

  1. Ah ja..vroeger deed je dat gewoon..hoe vaak ik ook niet achter in een stationwagon heb gezeten..in de kofferbak dus..heb er zélf ooit nog kinderen in meegenomen. Tótdat je dan leest van ongelukken en kindjes over straat..dán gaan je ogen wel open. Heb nu al een rottig gevoel soms over die hond daar helemaal achterin..!

  2. zo’n volkswagenbusje deed vroeger voor vanalles dienst. Toen mocht het nog. Heb daar ook herinneringen aan :°)

  3. Och ik reed met een volkswagen kever en als ik met de kinderen en hun vriendjes naar zee reed dan zaten ze er soms met zijn tienen in.Op elkaars schoot,op de grond en in de kattebak. Gevaarlijk ? Daar stond toen niemand bij stil. Nu zou ik dat niet meer durven doen.

  4. Magda, ik had ook een kever en de kattebak was bij ons de bak waar “’t konijneten” (mijn kindjes) in moest, ook dikwijls overladen met kinderen

Laat een reactie achter bij omamoetjeReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén